Sztuka rozmawiania

Fragmenty 3 cz. książki - spis treści i słowo od tłumacza

Sztuka rozmawiania

Friedemann Schulz von THUN

SZTUKA ROZMAWIANIA cz.2

Dialog wewnętrzny

ISBN: 978-83-7318-870-9
© Wydawnictwo WAM, 2007


SPIS TREŚCI
OD TŁUMACZA 9
OD AUTORA 11
JAK "PRAWIDłOWO" SIĘ POROZUMIEWAĆ 13
I. WPROWADZENIE W MODEL WEWNĘTRZNEGO ZESPOłU 25
A. "Dwie dusze żyją we mnie w wiecznym sporze!" czyli: wewnętrzna różnorodność jest wszechobecna 25
1. "Studentka Małgosia" 26
2. Narzędzia: orędzie, imię, symbol 28
B. Wewnętrzni rozmówcy - kim są? 34
1. Metafora 34
2. Zasada 36
3. Pochodzenie 44
C. Wewnętrzna różnorodność a współczesny model życia 51
D. Prekursorzy i drogowskazy modelu wewnętrznego zespołu 54
1. Doświadczenia terapii Gestalt 55
2. Wczesna psychologia komunikacji 58
3. Poradnictwo dla kadr kierowniczych z modelem wewnętrznego zespołu w ręku 60
4. Literatura i poezja 66
E. Porozumienie w życiu zawodowym i psychicznym - paralele? 70
II. WEWNĘTRZNY "SZEF" 73
A. Cechy i zadania "szefa" 73
B. Kontakt zewnętrzny a wewnętrzna różnorodność 77
1. Odroczenie 78
2. Ujawnienie wewnętrznej dyskusji 79
3. Utajnienie wewnętrznej dyskusji przy zachowaniu kontaktu 83
4. Pierwsza-lepsza reakcja i ewentualna rewizja 84
5. Natychmiastowa zintegrowana odpowiedź 87
C. Wewnętrzna narada, czyli dochodzenie do zgody z samym sobą 90
1. "Ciocia Ania" 91
2. Dyplomatycznie czy autentycznie? 93
3. Sześć kroków wewnętrznej narady: Wykład na temat: "Powstrzymajcie nienawiść! - ale jak?" 96
4. Życiowa decyzja na temat pracy zawodowej, czyli wewnętrzna rada w ramach grupy seminaryjnej 106
D. Kierowanie sobą nastawione na współpracę 109
1. Niezależna pozycja "meta" 109
2. "Szef uwikłany" 110
3. Utożsamienie i dystans 113
E. Wariacje metafory zasadniczej 115
F. Nasza "multifrenia"? 117
III. KONFLIKTY W WEWNĘTRZNYM ZESPOLE 123
A. Następstwa dla kontaktu i komunikacji 125
1. Wewnętrzne skutki nierozwiązanych konfliktów zewnętrznych125
2. Zewnętrzne skutki nierozwiązanych konfliktów wewnętrznych 127
3. Komunikacja niejasna (zamazana, niespójna) 128
4. "Odstraszanie" 135
5. Osłabienie własnej wiarygodności 140
6. Wewnętrzny pat 145
B. Podejście do wewnętrznych konfliktów 152
1. Sprzeciw wobec zajmowania się konfliktem 153
2. "Zakalec" 154
3. Nasilająca się polaryzacja 155
4. Pięć etapów radzenia sobie z konfliktami wewnętrznymi 156
C. Wewnętrzna skłonność do konfliktów - taki już los człowieka?164
1. Wymiar antropologiczny - nasza wewnętrzna skłonność do konfliktów 164
2. "Doktor Jekyll i Pan Hyde" 168
3. "My" w teraźniejszości 169
4. Wymiar społeczny - konflikty ról 171
D. Jak sobie radzić z wewnętrznym oponentem 179
1. Określenie sprawcy 181
2. Zrozumieć zależności i docenić przeciwnika 184
3. Sprowadzenie albo rozwój uzdrawiającego konkurenta 187
IV. ROZWÓJ I DYNAMIKA OSOBOWOŚCI 191
A. Zespół na wewnętrznej scenie 191
B. Gwiazdor, odtwórcy głównych ról oraz ich ukryci konkurenci 194
1. Historia sukcesu gwiazdora 198
2. "Sympatyczny chłopak" 199
3. "Kłębek sprzeczności" 202
4. Krytyczne uznanie dla głównego bohatera 203
C. "Wyjść na pierwszy plan!" czyli o cierpieniach antypodów 205
1. Kontakt frontalny 206
2. "Animator" 208
3. Zawodowy gabinet cieni 212
D. Pierwszy stopień banicji215
1. Zależność między wewnętrznym a zewnętrznym "rozwojem porozumienia" 217
E. Drugi stopień banicji 221
1. "Drobnomieszczaństwo" - integracja wewnętrznego sporu225
2. Przeszkody w integracji231
F. Trzeci stopień banicji235
G. Rozwój w napięciu między wewnętrzną ńarmonią a zewnętrzną kompetencją239
V. WARIACJE NA TEMAT USTAWIENIA WEWNĘTRZNEJ DRUŻYNY 243
A. "Jaka przemiana!" - czyli o dynamicznej wariacyjności na co dzień 245
1. Szybka scena obrotowa245
2. Szerokość repertuaru 246
3. Tempo wewnętrznycń przegrupowań248
B. Podstawowe sposoby prezentacji siebie zależne od osoby253
1. Dynamiczna gra zmian ludzkicń relacji 256
2. "Reakcje cńemiczne" w przestrzeni międzyludzkiej 259
3. Równoległe i komplementarne wabienie siebie 260
4. Wewnętrzny komitet powitalny263
5. Kształtowanie wewnętrznego komitetu powitalnego 264
6. Ustawienie drużyny wobec własnej osoby 272
C. Uwarunkowana tematycznie prezentacja drużyny274
1. Teoria osobowości Fritza Riemanna w świetle modelu wewnętrznego zespołu274
2. Przegrupowania wewnętrznego zespołu wobec istotnycń tematów 278
VI. WEWNĘTRZNY ZESPÓł A TREŚĆ SYTUACJI 285
A. Współbrzmienie komunikacji i sytuacji 285
Ustawienia adekwatne do sytuacji 287
B. Ku prawdzie i logice ludzkich sytuacji 292
1. Określenie sytuacji i rozumienie sytuacji 297
2. Dwa wymiary sytuacji społecznych 298
C. Związanie sytuacji z kontekstem systemowym 301
D. Niewłaściwe ustawienie wobec określonych sytuacji 304
1. Wewnętrzne wolne stanowiska 305
2. Wewnętrzne błędy personalne 312
E. "Idealne współbrzmienie" - schemat czterostopniowy 319
1. Rozmijanie 320
2. Niepowodzenie 326
3. Uległość 328
4. Współbrzmienie 330
F. Poradnictwo z podwójnym uwrażliwieniem 334
1. "Dzwoni przyjaciółka byłego męża" 335
2. Kilka uwag końcowych 340
PRZYPISY 343
BIBLIOGRAFIA 351

Od tłumacza

W górach była wioska, w której od dawna nie padał deszcz. Plony się psuły. Bydło ginęło. Ludzie stracili nadzieję i nie mieli ochoty żyć. W końcu ktoś zaproponował, żeby sprowadzić człowieka, który potrafi zaklinać deszcz. Pomysł wydał się dla mieszkańców wioski dobry i sprowadzono kogoś takiego. Człowiek, który potrafi zaklinać deszcz, wszedł do wioski, rozejrzał się i zażyczył sobie, żeby dano mu na skraju wioski dom oraz jedzenie i picie na pięć dni, a mieszkańcom wioski kazał iść do pracy.

Człowiek, który potrafi zaklinać deszcz, siedział w domu i nigdzie się nie ruszał.

Wieczorem piątego dnia po przybyciu gościa niebo się zachmurzyło, spadła lekka mżawka, a potem spadała prawdziwa ulewa. Mieszkańcy wioski byli uszczęśliwieni. Wybrali się do domu, gdzie mieszkał człowiek, który potrafi zaklinać deszcz. Chcieli mu podziękować i dowiedzieć się, jakie zaklęcie jest potrzebne, żeby spadł deszcz.

Kiedy mieszkańcy wioski przyszli do człowieka, który potrafi zaklinać deszcz, on wyszedł przed dom, w którym przez pięć dni mieszkał. Wysłuchał uważnie i w milczeniu ich pełnych szczęścia podziękowań, ale kiedy zapytali go, jakie zaklęcie jest potrzebne, żeby zaczął padać deszcz, zadziwiony powiedział:

"Nie znam takiego zaklęcia. Jestem zwyczajnym człowiekiem i nie potrafię zaklinać deszczu. Zresztą nie znam żadnych zaklęć. Kiedy przybyłem do waszej wioski zobaczyłem, że panuje między wami wiele nieporządku. Postanowiłem jednak najpierw uporządkować własne wnętrze. Poprosiłem więc was o dom na uboczu, jedzenie i picie na pięć dni. Dostałem, o co prosiłem, i zabrałem się do pracy. Po pięciu dniach udało mi się uporządkować moje wnętrze i wtedy okazało się, że porządek zapanował także wokół mnie, a w końcu cała przyroda się uporządkowała - no i zaczął padać deszcz".

Z serdecznym pozdrowieniem i życzeniem udanej lektury tej książki.

Tłumacz

opr. aw/aw

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama

reklama