Tylko osoba może miłować i tylko osoba może być miłowana

To miłość właśnie sprawia,

że człowiek urzeczywistnia siebie

przez bezinteresowny dar z siebie.

Miłość bowiem jest dawaniem i przyjmowaniem daru.

Nie można jej kupować ani sprzedawać.

Można się nią tylko wzajemnie obdarowywać.

Tylko osoba może miłować

i tylko osoba może być miłowana. (...)

Osoba powinna być miłowana,

bowiem tylko miłość odpowiada temu, kim jest osoba.

W ten sposób tłumaczy się przykazanie miłości,

znane już w Starym Testamencie (por. Pwt 6, 5; Kpł 19, 18),

a przez Chrystusa postawione

w samym centrum ethosu Ewangelii
(por. Mt 22, 36-40; Mk 12, 28-34).

Tak też tłumaczy się ów prymat miłości,

któremu dają wyraz Pawłowe słowa
z Pierwszego Listu do Koryntian:

„z nich zaś największa jest miłość” (13, 13).