Głos Ojca Pio 1-2/2006

Styczniowo — lutowy numer Głosu Ojca Pio poświecony jest znaczeniu i roli w życiu człowieka wspólnoty. Temat wspólnoty został opracowany globalnie, w różnorodnej formie gatunków dziennikarskich. W dwumiesięczniku na temat wspólnoty znajdziemy wypowiedzi w formie: wywiadów, ankiet, artykułów, świadectw. Zaprezentowane zostały czytelnikowi bogate w swoją treść myśli na temat wspólnoty świętego Ojca Pio.

„Nie mów nigdy, że jesteś sama w walce z naszymi nieprzyjaciółmi” — te słowa Ojciec Pio skierował do swojej duchowej córki. Jedną z podstawowych wspólnot w Kościele jest parafia. Jednakże najczęściej jest ona zbyt duża, by można w niej przeżywać głębię wspólnotowego doświadczenia wiary. Stąd coraz większe bogactwo istniejących przy parafiach mniejszych grup, które zgodnie z nauką Soboru czynią parafię „wspólnotą wspólnot”. Napisał we wstępie styczniowego numeru Głosu Ojca Pio redaktor naczelny o. Tomasz Duszyc OFMCap.

Człowiek - zdaniem włoskiego duszpasterza i psychologa ks. Aleksandro Manentiego — jest na zewnątrz siebie, czyli wewnątrz wspólnoty. W rozmowie przeprowadzonej przez p. Cezarego Sękalskiego poruszono kwestie potrzeby i hierarchii wspólnot w życiu chrześcijańskim i procesu dojrzewania w gronie osób. Według włoskiego teologa, do poznania Boga potrzebujemy środków i pośredników, a jednym z nich są ludzie tworzący z nami wspólnotę. Wspólnota z jednej strony zakłada pewną dojrzałość jej członków, a z drugiej sprzyja ludzkiemu rozwojowi. Wspólnota jest doskonałym miejscem sprawdzianu w dzieleniu się wiarą czy miłością.

Jezus od początku tworzył z uczniów wspólnotę, czyli Kościół — zauważa w swoim artykule: Jeden duch ożywiał wszystkich - biblista ks. Tomasz Jelonek. Autor przywołuje liczne sceny ewangeliczne i biblijne opisujące działanie Jezusa gromadzącego wokół siebie ludzi i tworzącego zalążek przyszłego Kościoła.

 Z kolei o współczesnych nomadach, bezimiennych wspólnotach, napisał o. Jordan Śliwiński OFMCap. w artykule pt. Religijność duchowych nomadów. Autor artykułu stwierdził: Najbardziej rzucającą się w oczy grupą nomadów wokół nas są bezdomni: z nieodłącznymi torbami, w przerażająco nieraz brudnej odzieży, niedomyci. Przemieszczają się do sobie znanych tylko punktów, w których mogą otrzymać coś do jedzenia, ogrzać się lub w miarę spokojnie ułożyć się do snu. Ich nomadyczność ma źródło w niewyobrażalnej biedzie, jest efektem nie radzenia sobie ze sobą, własnym nałogiem czy nazbyt wymagającą rzeczywistością. W codzienności jednak nomadyzm cechuje dzisiaj także zwykłych, przeciętnych ludzi. Nie  wynika on z biedy, ale z pośpiechu narzucanego przez dzisiejszą po-przemysłową cywilizację: to „tyrania chwili” — według skandynawskiego antropologa wynikająca z życia w wymagającym ciągle większej szybkości świecie, w którym wszystkie działania mają być wykonywane w krótszym czasie.

  W nowym Głosie Ojca Pio zamieszczono bogate w treść materiały konferencji na temat cierpienia z VI ogólnopolskie spotkanie odpowiedzialnych za Grupy Modlitwy w Teczynie.

O. Rafał Szymkowiak OFMCap. w artykule: Modlitewna symfonia, napisał: „Doświadczenie pokazuje że stając na modlitwie wspólnotowej, jest nam bardzo trudno wypowiedzieć na głos uwielbienie czy błaganie. Są pewne czynniki, uświadomione lub nie, które sprawiają, że milczymy i wcale nie mamy ochoty na włączenie się w płynącą modlitwę. Autor w końcowej części artykułu wyjaśnia, co może nam pomóc w przezwyciężeniu takiej trudnej sytuacji. 

Umiłowany brat Jezusa — to tytuł tekstu pani Małgorzaty Sękalskiej, poświeconemu sylwetce błogosławionego Karola de Foucauld. Codzienny widok modlących się muzułmanów — czytamy w artykule - budził w Karolu niepokój religijny: „Islam wywołał we mnie wielki wstrząs... Widok wiary tych ludzi, żyjących w ciągłej obecności Bożej, pozwolił mu dojrzeć coś większego, prawdziwszego niż sprawy światowe. Zaczął studiować islam, a następnie Biblię”.  Nowy numer Głosu Ojca Pio zawiera także mały przewodnik po wspólnotach w Kościele autorstwa pani Joanny Pietrak.

W styczniowo — lutowym Głosie Ojca Pio zamieszczono: opis fragmentu nowego kościoła w San Giovanni Rotundo, wywiad o posłudze kapłana w grupie modlitewnej Ojca Pio, medytacje o Bożym Narodzeniu, tekst korespondencji z córką duchową Stygmatyka, opis ostatniej Mszy świętej Ojca Pio, list misjonarza z Afryki, a także recenzje nowych i na ten temat książek, jak i sporządzono kronikę wydarzeń związanych z kultem Ojca Pio w Polsce, ankietę — świadectwa wybranych osób o wspólnocie Kościoła i małżeńskiej.

opr. mg/mg