Ludzie tej ziemi znają wartość krzyża

Zaledwie kilka miesięcy temu Jan Paweł II powołał do życia diecezję witebską, a od razu zaczęło tryskać z niej życie. Ziemia, która przez siedemdziesiąt lat stanowiła duchową pustynię, dziś na nowo zaczyna odżywać, powoli przeobrażając się w duchowy ogród. Odrodzenie to potwierdziły wydarzenia Wielkiego Tygodnia w niezwykle wymierny sposób.

Tegoroczna Niedziela Palmowa zgromadziła wokół osoby ks. abpa Dominika Hruszowskiego, nuncjusza apostolskiego na Białorusi, oraz arcypasterza diecezji ks. bpa Władysława Blina niemieszczące się w kościele katedralnym rzesze wiernych. Przewodniczący koncelebrze Ksiądz Arcybiskup nawiązał w homilii do faktu niedawnego powołania do życia diecezji witebskiej, podkreślając, że Ojcu Świętemu mocno leży na sercu sprawa ewangelizacji tej ziemi. W oczach wielu wiernych można było dostrzec łzy, będące szczerym wyrazem radości i wdzięczności Panu Bogu i Ojcu Świętemu za nowo utworzoną diecezję.

Drugim wydarzeniem mającym niezwykłą wymowę była Msza Krzyżma Świętego, celebrowana po raz pierwszy w tej diecezji, w tej katedrze i przez tego biskupa. Liturgia ta zgromadziła kapłanów, diakonów, alumnów i siostry zakonne z całej diecezji. Przemawiający do zebranych kanclerz Kurii Diecezjalnej w Witebsku ks. Michał Jóźwiak wyraził nadzieję, że poświęconym na tej Mszy Świętej olejem zostaną namaszczone wybudowane w Roku Jubileuszowym świątynie.

Po Mszy Świętej Biskup Ordynariusz zaprosił do siebie na czas Wielkiego Tygodnia wszystkich diakonów i kleryków, dając im tym samym do zrozumienia, że jego dom jest ich domem. Gest ten spotkał się z niezwykle życzliwym odbiorem ze strony duchowieństwa całej diecezji, jako wyraz rzeczywistej łączności biskupa ze swoim duchowieństwem.

Wreszcie wydarzeniem, które być może najmocniej utkwiło w pamięci, była wielkoczwartkowa Msza Święta Wieczerzy Pańskiej, w czasie której ks. bp Władysław Blin udzielił święceń diakonatu trzem alumnom WSD w Grodnie, pochodzącym z diecezji witebskiej. I znów trzeba podkreślić, że przyjęli święcenia jako pierwsi w tej katedrze i jako pierwsi w posłudze ordynariusza witebskiego. Fakt wyświęcenia diakonów bardzo wyraziście podkreśla żywotność nowej diecezji. Trzeba również w tym miejscu wspomnieć, że do święceń prezbiteratu, mających odbyć się 13 maja br., przygotowuje się pięciu diakonów.

Całe Triduum Paschalne przebiegało w atmosferze wyciszenia, skupienia i adoracji. Obecność Biskupa w konfesjonale czy na klęczniku podczas adoracji, modlącego się wspólnie z diecezjanami, była oczywistym potwierdzeniem jedności Kościoła lokalnego i swoistego rodzaju proroctwem na dalszą, pomyślną współpracę dla rozwoju diecezji. Wzruszająca była adoracja Krzyża w Wielki Piątek, kiedy to wierni z całą prostotą i szczerością szli na kolanach przez cały kościół, by uszanować Krzyż Chrystusa i podziękować za dar zbawienia. Ludzie tej ziemi znają wartość krzyża, dlatego go kochają i darzą ogromnym szacunkiem.

Wreszcie wydarzeniem podsumowującym przeżycia Wielkiego Tygodnia była uroczysta Msza Święta w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego, której przewodniczył Biskup Ordynariusz, a świąteczną homilię wygłosił o. Sergiej Gajek MIC — wizytator apostolski dla grekokatolików.

Choć podobne wydarzenia przeżywał w tych dniach cały Kościół powszechny, to jednak wyjątkowy kontekst historyczny sprawił, że Kościół witebski doświadczył czegoś więcej. Na przykładzie własnego rozwoju — powstawania z martwych do nowego życia — mógł niejako namacalnie dotknąć Tajemnicy Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, dla którego i w którym wszystko żyje.

opr. mg/mg