Deklaracja w sprawie książki O. Jacques'a Pohier'a Quand je dis Dieu

Deklaracja w sprawie książki O. Jacques'a Pohier'a Quand je dis Dieu, Inter errores manifestiores, 3.04.1979

W trosce o pełnię wiary

DEKLARACJA W SPRAWIE KSIĄŻKI O. JACQUES'A POHIER'A QUAND JE DIS DIEU
Inter errores manifestiores(*)


Święta Kongregacja Nauki Wiary, wypełniając zadanie promocji i obrony nauki wiary i moralności w całym Kościele, zbadała - zgodnie z własną "procedurą" - książkę O. Jacques'a Pohier'a Quand je dis Dieu, i stwierdziła, że zawiera poglądy, które w sposób oczywisty nie są zgodne z Objawieniem i nauczaniem Urzędu Nauczycielskiego Kościoła.

Wynik tego badania został przekazany autorowi, za pośrednictwem jego Przełożonego generalnego, już 21 kwietnia 1978 r., listem, w którym poproszono go o publiczne odwołanie jego poglądów i wyrażenie pełnego przyjęcia nauczania Urzędu Nauczycielskiego Kościoła. Autor odpowiedział na wskazania Kongregacji, ograniczając się do udzielenia niewystarczających wyjaśnień; ponadto nie uczynił, jasnego wyznania wiary Kościoła w związku z zasygnalizowanymi mu zagadnieniami.

Święta Kongregacja Nauki Wiary jest więc zobowiązana do następującej deklaracji:

1) Wśród najbardziej oczywistych błędów wspomnianej książki należy wymienić zakwestionowanie następujących prawd: intencję Chrystusa, by nadać odkupieńczą i ofiarniczą wartość Jego męce; cielesne zmartwychwstanie Chrystusa i Jego trwanie jako rzeczywistego podmiotu po zakończeniu Jego życia historycznego; życie po śmierci, zmartwychwstanie, życie wieczne z Bogiem jako powołanie człowieka; obecność w Piśmie Świętym prawdziwego nauczania, w sensie obiektywnym, które wiara może poznać, a Urząd Nauczycielski Kościoła, któremu asystuje Duch Święty, może autentycznie określić.

2) Do tych wymienionych błędów dochodzą i łączą się z nimi liczne stwierdzenia niebezpieczne, bardzo dwuznaczne i budzące w umysłach wiernych niepewność co do podstawowych prawd wiary: chrześcijańskiej idei transcendentnego Boga; rzeczywistej obecności Chrystusa w Eucharystii, o której naucza Sobór Trydencki i ostatnio Paweł VI w encyklice Mysterium fidei; specyficznej roli kapłana w aktualizacji tej rzeczywistej obecności; realizacji nieomylności w Kościele. O Boskości Chrystusa autor wyraża się w sposób tak dziwny, że nie można określić, czy wyznaje tę prawdę jeszcze w sensie katolickim.

Niniejszą Deklaracją Święta Kongregacja Nauki Wiary, troszcząc się o dobro wiernych, zwraca uwagę na powagę pokazanych tu błędów i niemożliwość uznania ich za poglądy zostawione wolnej dyskusji teologicznej.

W czasie audiencji udzielonej niżej podpisanemu Kardynałowi Prefektowi, Ojciec Święty Jan Paweł II zaaprobował niniejszą Deklarację, przyjętą na zebraniu plenarnym Świętej Kongregacji Nauki Wiary, i nakazał jej opublikowanie.

Rzym, w siedzibie Świętej Kongregacji Nauki Wiary, 3 kwietnia 1979 r.

FRANJO Kard. ŠEPER
Prefekt

+ JÉRÔME HAMER
Abp tyt. Loreny
Sekretarz


1. AAS 71 (1979) 446-447.

opr. mg/jw

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama