Communicatio in sacris

Hasło z "Leksykonu pojęć teol. i kośc." (WAM 2002)

Communicatio in sacris

Gerald O'Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ

LEKSYKON pojęć teologicznych i kościelnych

z indeksem angielsko-polskim

Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak

Wydawnictwo WAM, Kraków 2002



Communicatio in sacris

(łac. „uczestnictwo w sprawach świętych”) Uczestnictwo w sprawowanej liturgii, zwłaszcza w sakramentach, innego Kościoła niż własny (CIC 1365; CCEO 908, 1440), przez niektórych nazywane „interkomunią”, jeśli odnosi się tylko do współudziału w Eucharystii. Ruch ekumeniczny zachęca do dzielenia się słowem Bożym, jednak sakramenty, zwłaszcza Eucharystia, wyrażają (i umacniają) zazwyczaj już obecną jedność kościelną (por. UR 8). W razie konieczności i jeżeli duchownego katolickiego nie ma na miejscu, katolicy mogą iść do spowiedzi do kapłana prawosławnego, przyjmować z jego rąk Komunię św. i sakrament chorych (por. OE 26, 27). Większość Kościołów protestanckich zgadza się na interkomunię każdego ochrzczonego chrześcijanina, który wierzy, że Jezus Chrystus jest Panem i przystępuje do stołu eucharystycznego z odpowiednim nastawieniem, jak to zostało wyrażone w decyzji niemieckich Kościołów luterańskich z 1975 roku. Anglikanie są zwykle bardziej otwarci wobec prawosławnych i katolików, ponieważ ich poglądy na temat Eucharystii są podobne do anglikańskich. Natomiast prawosławni uważają, że jeżeli ktoś przyjmuje Eucharystię, należy przez to rozumieć, że jest członkiem ich Kościoła; stąd zazwyczaj ograniczają interkomunię do duszpasterskich nagłych wypadków (np. niebezpieczeństwo śmierci), które należy oceniać zgodnie z zasadą „ekonomii”. Kiedy Sergiusz Bułgakow (1871-1944), na spotkaniu prawosławnych z anglikanami w 1933 r., zaproponował, żeby ci, których nauka dotycząca Eucharystii jest taka sama, korzystali od czasu do czasu z interkomunii, spotkał się ze znacznym sprzeciwem. W 1984 r. pomiędzy Kościołem rzymsko-katolickim a Syryjskim Prawosławnym zawarto porozumienie, podpisane przez papieża Jana Pawła II i patriarchę Ignacego Zakkę I, na mocy którego członkowie tych Kościołów mogą korzystać z interkomunii, kiedy nie mogą przystąpić do Komunii św. w swym własnym Kościele. Zob. ekonomia, Eucharystia, liturgia, Kościoły wschodnie, ortodoksja, protestanci, sakrament, wspólnota anglikańska.

opr. mg/mg

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama

reklama

reklama