Święty Bazyli Wielki

ks. Antoni Żurek

ŚWIĘTY BAZYLI WIELKI

ISBN: 978-83-7505-292-3

wyd.: WAM 2009

Wstęp

„Pośród Ojców greckich Bazyli jest nazwany «Wielkim»; w bizantyjskich księgach liturgicznych wzywany jest jako «światło pobożności» i «światło Kościoła» [...] Wszyscy w Kościele szczycimy się, że jesteśmy uczniami i dziećmi tego wielkiego świętego i nauczyciela”¹. Tymi słowami Jan Paweł II wyraził uznanie współczesnego Kościoła dla najstarszego z Ojców Kapadockich. Uznanie to zdobył już za swego życia, czego dowodem było nazwanie go „Wielkim” zaraz po śmierci. Dorobek, jaki pozostawił, czyni go rzeczywiście jedną z największych postaci Kościoła starożytnego.

Na wielkość tę składają się: bardzo bogata osobowość, wybitny intelekt, gorliwość mądrego duszpasterza, zmysł organizacyjny, energia w działaniu, kontemplacyjna pobożność. Tym zachwycali się i pod jego urokiem pozostawali jego najbliżsi, przyjaciele — z najbliższym mu Grzegorzem z Nazjanzu, współpracownicy i interlokutorzy. Szanowali go przeciwnicy, z wrogim mu cesarzem na czele. Sam o sobie pisał mało, choć w traktatach, kazaniach i listach przedstawił dość jasno swoją myśl teologiczną oraz motywy swoich poczynań. Dużo natomiast o nim pisali inni. Dobrze też znamy kontekst historyczny, w jakim działał. To wszystko pozwala nam w znaczący sposób poznać, na czym polegała wyjątkowość biskupa Bazylego Wielkiego.

¹ Jan Paweł II, List apostolski na 1600-lecie śmierci świętego Bazylego.

opr. aw/aw