Pojęcie "stola"

Fragmenty książki p.t. "Historia stuły" o tym jak powstała stuła i jaka jest jej symbolika?

Pojęcie "stola"

Jarosław Superson SAC

HISTORIA STUŁY

ISBN: 978-83-7505-727-0
wyd.: WAM 2011

Wybrane fragmenty
Wstęp
Pojęcie stula
Problematyka
stula w świecie antycznym

Pojęcie stola

Pojęciem stola (pol. stuła) w Dizionario pratico di liturgia romana, wydanym przed Soborem Watykańskim II, określa się insygnium władzy, którą ma biskup, prezbiter i diakon. Otrzymują ją oni z chwilą wejścia w ordo — stan kapłański. Jest używana przez nich podczas sprawowania pewnych funkcji liturgicznych. Stuła nie jest insygnium ich jurysdykcji i jako taka nie może być noszona przez proboszcza na terenie jego parafii5. Także Mario Righetti, ceniony przedsoborowy liturgista, wskazuje, że stuła jest insygnium, które przynależy do wyżej wskazanych osób, ale zarazem dodaje, że w Kościele Zachodnim jest ona nazywana orarium, a we Wschodnim ỏθόνη, ώράριον6. W polskim Leksykonie liturgii Bogusław Nadolski definiuje stułę jako „znak święceń biskupa, prezbitera i diakona”, który pochodzi z insygniów noszonych niegdyś przez cesarskich urzędników7. Czy historyczne rezultaty badań są w stanie tę wypowiedź poprzeć dowodami?

5 Por. R. Lasage, S. Marsili, „stola”, [w:] Dizionario pratico di liturgia romana, R. Lesage, red. Editrice studium. Roma 1956, s. 424.

6 Por. M. Righetti, Manuale di storia liturgica. Introduzione generale. T. 1. Editrice Ancora. Milano 19552, s. 520.

7 Leksykon liturgii, B. Nadolski, opr. Pallottinum. Poznań 2006, s. 1478.

opr. ab/ab



« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama