Dziennikarstwo jako służba dla wszystkich ludzi

Przemówienie do współpracowników i przyjaciół Telepace, 13.12.2018

Zamieszczamy przemówienie Papieża Franciszka wygłoszone po słowie powitalnym ks. Guida Todeschiniego, dyrektora Telepace, którego wraz z jej współpracownikami i przyjaciółmi przyjął 13 grudnia rano w Sali Klementyńskiej z okazji zakończenia obchodów 40. rocznicy powstania tej włoskiej katolickiej stacji radiowo-telewizyjnej.

Drodzy Bracia i Siostry!

Serdecznie was witam i dziękuję ks. Guidowi Todeschiniemu za słowa wprowadzenia. Telepace niedawno zakończyła inicjatywy związane z obchodami swojego czterdziestolecia. Był to rok szczególnej wdzięczności wobec Boga i refleksji nad waszą służbą zawodową. W rzeczywistości również narzędzia komunikacji są darem Boga — «doprowadziły do poszerzenia horyzontów wielu osób. Jest to dar Boga, a także wielka odpowiedzialność. Lubię nazywać tę moc komunikacji ‘bliskością'. (...) Bliskość, która jest troską, pociesza, uzdrawia, towarzyszy i świętuje» (Orędzie na 50. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu, 24 stycznia 2016 r.).

Telepace zawsze wyróżniała się swoim powołaniem do «bycia blisko» i swoją autentyczną służbą «Bogu i człowiekowi w Kościele», jak mówi wasze motto. W tej właśnie optyce należy odczytywać decyzję, powziętą od samych początków, by nie dopuszczać żadnego rodzaju reklamy i żyć jedynie z dobrowolnych ofiar. Jak w przypadku pierwszych chrześcijan, jest w tym całkowite zawierzenie Opatrzności, opierające się na zachęcie Jezusa: «Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane» (Mt 6, 33).

Telepace, gdy się narodziła, była mała i ograniczona do paru prowincji włoskich, i miała bardzo konkretny cel: być głosem tych, którzy nie mają głosu. Zachęcam was, abyście ten cel nadal realizowali. Zwłaszcza w obecnych czasach, kiedy kultura odrzucania pozostawia bez głosu coraz więcej osób. W 1990 r. z woli św. Jana Pawła II została otwarta siedziba w Rzymie — środowe audiencje, Anioły Pańskie, modlitwy różańcowe i celebry Papieża docierają w całości i bezpośrednio do każdego domu. Jest to wspaniała więź relacji i przyjaźni ze Stolicą Piotrową, do której dołącza także «Cenacolo Maria Stella dell'Evangelizzazione» (Wieczernik Maryja Gwiazda Ewangelizacji).

Cieszę się zatem, że mogę razem z wami przeżyć tę chwilę świętowania waszej rocznicy. Nie jest to przerwa, będąca celem samym w sobie, ale sposobność, aby odnowić zobowiązanie powzięte przed 40 laty. Dlatego chciałbym wam powierzyć pokrótce trzy zadania.

Pierwsze — abyście byli antenami duchowości. Zawsze piękny i wymowny jest obraz anteny z jej dwojaką funkcją — emitowania i odbierania sygnału. Telepace, jako stacja radiowo-telewizyjna, ma doświadczenie w tym procesie komunikacji. Waszym obowiązkiem jest umiejętność rozpoznawania w tym wszystkim, co się wydarza, duchowych znaków miłosiernej miłości Ojca. «Także dzisiaj Duch Święty zasiewa w nas pragnienie królestwa przez wiele żywych ‘kanałów', przez ludzi, którzy pozwalają, by Dobra Nowina prowadziła ich przez dramat historii» (Orędzie na 51. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu, 24 stycznia 2017r.). Obyście w swojej profesji byli «żywymi kanałami» duchowości nastawionymi na Boga i wszystkich waszych radiosłuchaczy i telewidzów. Zwłaszcza ubogich, ostatnich, wykluczonych. Nie zapominajcie o nich nigdy, o ubogich z sąsiedztwa! Bądźcie nadal blisko więźniów, ludzi skazanych na śmierć — to jest niedobre, ale istnieje jeszcze kara śmierci — tak jak wówczas, kiedy udaliście się do więzienia w Teksasie, gdzie towarzyszyliście na miejscu stracenia dwóm młodym ludziom i byliście z nimi, po wcześniejszym pokrzepieniu ich sakramentami. To jest duchowość miłosierdzia!

Drugie zadanie — wychowywanie młodzieży w szkole Ewangelii. Jeden z wymogów, jakie wyłoniły się w czasie niedawnego zgromadzenia synodalnego poświęconego młodzieży, dotyczy właśnie jej stosunku do Kościoła. W dokumencie końcowym czytamy: «Wszyscy młodzi ludzie, bez wykluczania kogokolwiek, są w sercu Boga, a zatem także w sercu Kościoła. Przyznajemy jednak szczerze, że nie zawsze to stwierdzenie, które rozbrzmiewa w naszych ustach, znajduje rzeczywisty wyraz w naszej działalności duszpasterskiej (...). A jednak Ewangelia wymaga od nas ośmielania się, i zechciejmy to robić, bez zarozumialstwa i bez uprawiania prozelityzmu, dając świadectwo o miłości Pana i wyciągając rękę do wszystkich młodych ludzi na świecie» (n. 117). Bardzo bym chciał, aby również media poświęcały więcej uwagi ludziom młodym, opowiadając nie tylko o ich porażkach, ale także o ich marzeniach i ich nadziejach! Ewangelia radości wzywa nas do podjęcia wysiłku wychowawczego, czego nie można już dłużej odraczać. Wychowywanie młodzieży w szkole Ewangelii oznacza przede wszystkim bycie świadkami jedynego Słowa, które zbawia. Niech wasz przekaz będzie wychodzeniem, aby nawiązywać dialog, a wcześniej jeszcze wysłuchiwać ludzi młodych. Pamiętajmy — Ewangelia wymaga śmiałości!

Trzecie — macie opowiadać nie popadając w plotkarstwo. Komunikacja to nie tylko przekazywanie wiadomości — jest dyspozycyjnością, wzajemnym ubogacaniem, relacją. Niestety, wciąż bardzo rozpowszechniona jest pewna forma komunikacji, która nie ma nic wspólnego z wrażliwością na drugiego człowieka i z wzajemnym zrozumieniem — to jest plotkarstwo. Jest to zły obyczaj, który na co dzień zagraża wspólnocie ludzkiej, siejąc zawiść, zazdrość i żądzę władzy. Tą bronią można nawet zabić człowieka, czy to posługując się nią, czyli tworząc plotkę, czy też przekazując ją, kiedy się słucha, przedłużając życie kłamstwa i donosicielstwa. Ważne jest zatem, aby przekazywać w sposób odpowiedzialny, myśląc także o tym, jak wiele zła można wyrządzić językiem, przez gadulstwo, plotkarstwo.

Ponawiam zatem wezwanie do «krzewienia dziennikarstwa pokoju. (...) dziennikarstwa uprawianego przez osoby dla osób, pojmującego siebie jako służbę dla wszystkich ludzi, zwłaszcza tych, stanowiących na świecie większość, którzy nie mają głosu; (...) dziennikarstwa zaangażowanego we wskazywanie rozwiązań alternatywnych w stosunku do eskalacji wrzawy i przemocy słownej» (por. Orędzie na 52. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu, 24 stycznia 2018 r.).

Niech Pan wam pomaga, abyście nigdy nie sprzeniewierzyli się celowi, który jest zawarty w waszej nazwie — Telepace. Obyście zawsze byli telewizją pokoju, który jest darem Boga i jest pokorną i stałą zdobyczą ludzkości. Waszym logo jest gołąbek, niosący w dzióbku gałązkę oliwną. Życzę wam, abyście byli na co dzień gołębiami pokoju i unosili się w eterze na dwóch skrzydłach — modlitwy i miłości.

Drodzy przyjaciele, za parę dni będziemy przeżywać Boże Narodzenie. Przygotujmy się na tę wielką Tajemnicę w milczeniu — pozwólmy, by przemówiło Dzieciątko; pozwólmy, by Jego spojrzenie, ubogie i bezbronne, przeniknęło nasze serca i przez swoją czułość uczyniło nas «kanałami» pokoju. Dziękuję wam za wizytę, błogosławię was i wasze rodziny i proszę was, abyście się za mnie modlili. Dziękuję!

opr. mg/mg

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama