Słowo Papieża po podpisaniu Wspólnej Deklaracji

Wasza Świątobliwość, Eminencje, czcigodni Księża!

Rozmawialiśmy jak bracia, mamy ten sam chrzest, jesteśmy biskupami. Rozmawialiśmy o swoich Kościołach i zgadzamy się co do tego, że jedność tworzy się w drodze. Rozmawialiśmy otwarcie, bez niedopowiedzeń, i przyznaję, że czułem umocnienie Ducha Świętego w tym dialogu. Dziękuję za pokorę Waszej Świątobliwości, pokorę braterską, i za dobre życzenia jedności.

Przedstawiliśmy szereg inicjatyw, które — jak sądzę — są ważne i można będzie je zrealizować. Dlatego chcę jeszcze raz podziękować Waszej Świątobliwości za życzliwe przyjęcie, jak również współpracownikom, a wymienię dwóch: Jego Eminencję metropolitę Hilariona i Jego Eminencję kard. Kocha z ich zespołami, którzy pracowali dla tej sprawy.

Nie chcę odjechać, nie wyraziwszy serdecznego podziękowania Kubie, wielkiemu narodowi kubańskiemu i obecnemu tutaj jej prezydentowi. Dziękuję mu za czynną otwartość. Jeśli tak dalej pójdzie, Kuba stanie się stolicą jedności! A wszystko to niech będzie ku chwale Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego oraz dla dobra świętego wiernego ludu Bożego, pod płaszczem Najświętszej Matki Bożej.

opr. mg/mg