Doświadczenie, które trzeba przeżyć razem

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

Radosnych świąt wielkanocnych! «Christos anesti! — Alethos anesti», «Chrystus zmartwychwstał! — Prawdziwie zmartwychwstał!». Jest wśród nas, tutaj, na placu! W tym tygodniu możemy nadal składać sobie życzenia wielkanocne, tak jakby to był jeden dzień. Jest to wielki dzień, który uczynił Pan.

Dominującym uczuciem, widocznym w ewangelicznych opisach zmartwychwstania, jest radość pełna zdumienia — zadumienia naprawdę wielkiego! Jest to radość pochodząca z wewnątrz! A w liturgii przeżywamy na nowo stan ducha, w jaki wprawiła uczniów wieść, którą przyniosły kobiety: Jezus zmartwychwstał! My Go widziałyśmy!

Pozwólmy, aby to doświadczenie, zapisane w Ewangelii, zostawiło ślad także w naszych sercach i objawiało się w naszym życiu. Pozwólmy, aby radosne zdumienie Niedzieli Wielkanocnej szerzyło się w myślach, spojrzeniach, postawach, gestach i słowach... Obyśmy byli tak pełni światła! Ale to nie jest makijaż! Pochodzi z wewnątrz, z serca zanurzonego w źródle tej radości, jak serce Marii Magdaleny, która płakała z powodu utraty swego Pana i nie mogła uwierzyć własnym oczom widząc, że On zmartwychwstał. Ten, kto tego doświadczył, staje się świadkiem zmartwychwstania, ponieważ w pewnym sensie, on sam zmartwychwstał, ona sama zmartwychwstała. Wówczas potrafi wnosić «promień» światła Zmartwychwstałego w różne sytuacje: w te szczęśliwe, czyniąc je piękniejszymi i chroniąc przed egoizmem, a także w sytuacje bolesne, niosąc spokój i nadzieję.

W tym tygodniu dobrze nam zrobi, jeśli weźmiemy księgę Ewangelii i przeczytamy te rozdziały, które mówią o zmartwychwstaniu Jezusa. To bardzo dobrze nam zrobi! Wziąć księgę, poszukać tych rozdziałów i je czytać. W tym tygodniu również dobrze nam zrobi, jeśli pomyślimy o radości Maryi, Matki Jezusa. Tak jak Jej ból był głęboki, że aż przenikał Jej duszę, tak też Jej radość była wewnętrzna i głęboka, i mogli z niej czerpać uczniowie. Przeszedłszy przez doświadczenie śmierci i zmartwychwstania Syna, przeżywane w wierze jako najwyższy wyraz miłości Boga, serce Maryi stało się źródłem pokoju, pocieszenia, nadziei, miłosierdzia. Stąd pochodzą wszystkie prerogatywy naszej Matki, z Jej udziału w Passze Jezusa. Od piątku do niedzielnego poranka nie utraciła nadziei: kontemplowaliśmy Ją jako Matkę Bolesną, ale równocześnie jako Matkę pełną nadziei. Ona — Matka wszystkich uczniów, Matka Kościoła — jest Matką nadziei.

Prośmy Ją, milczącego świadka śmierci i zmartwychwstania Jezusa, aby nas wprowadziła w radość paschalną. Uczynimy to odmawiając modlitwę Regina caeli, która w okresie wielkanocnym zastępuje Anioł Pański.

Po odmówieniu modlitwy «Regina caeli» Papież powiedział:

Witam was wszystkich serdecznie, drodzy pielgrzymi, którzy przybyliście z Włoch i z różnych krajów, aby wziąć udział w tym spotkaniu modlitewnym.

Pamiętajcie o tym, aby w tym tygodniu wziąć Ewangelię, znaleźć rozdziały, w których mowa jest o zmartwychwstaniu, i każdego dnia przeczytać fragment tych rozdziałów. Dobrze nam to zrobi w tym tygodniu zmartwychwstania Jezusa.

Każdemu życzę spędzenia w radości i w spokoju tego Poniedziałku Anioła, który jest przedłużeniem radości zmartwychwstania Chrystusa.

Wszystkim życzę radosnej i świętej Wielkanocy! Dobrego obiadu i do widzenia!

opr. mg/mg