Targum Neofiti 1: Księga Kapłańska

Przemówił Pan do Mojżesza, i rzekł:

„Powiedz synom Izraela, mówiąc: Jeżeli ktoś przez nieuwagę zgrzeszy przeciwko jednemu z przykazań Pana, czyniąc coś z tego, czego nie wolno czynić, jeżeli grzech popełni namaszczony kapłan^[1], czyniąc [w ten sposób] winnym^[2] lud, to złoży imieniu Pana za winę, której się dopuścił, młodego cielca bez skazy jako ofiarę za grzech.

Przyprowadzi cielca przed wejście do Namiotu Spotkania, przed Pana, położy rękę na głowie cielca i zabije cielca przed Panem.

Potem namaszczony kapłan weźmie [trochę] z <krwi>^[3] cielca i wniesie ją do Namiotu Spotkania.

I umoczy kapłan swój palec we krwi i siedem razy pokropi krwią przed Panem, [na] przednią część zasłony sanktuarium.

Następnie pomaże kapłan krwią rogi ołtarza wonnego kadzenia, który stoi przed Panem, umieszczony w Namiocie Spotkania. Całą [resztę] krwi cielca wyleje na podstawę ołtarza całopalenia, który stoi przed wejściem do Namiotu Spotkania.

Weźmie cały tłuszcz cielca ofiary za grzech, [a mianowicie] tłuszcz, który okrywa brzuch, i cały tłuszcz, który jest na wnętrznościach.

[Także] obie nerki wraz z tłuszczem, który jest nad nimi, a który sięga lędźwi. <Oddzieli>^[4] z nerkami także narośl płatu wątroby, tak jak oddziela się [je] u cielca ofiary z rzeczy świętych, i kapłan ułoży je na ołtarzu całopalenia.

Skórę zaś cielca i całe jego mięso wraz z głową i nogami, jego wnętrzności i zawartość jelit, [słowem] całego cielca każe wynieść poza obóz, na miejsce czyste, tam gdzie wysypują popiół, i spali go na drwach, na ogniu. Będzie spalony na miejscu, gdzie wysypują popiół.

Jeżeli zaś cała społeczność Izraela zawini przez nieuwagę i sprawa ta będzie ukryta przed oczami zgromadzenia, [a mianowicie to], że uczynili coś, czego nie wolno robić według przykazań^[5], i w ten sposób zawinili, a potem grzech, który popełnili, wyjdzie na jaw, [to] zgromadzenie przyprowadzi przed wejście do Namiotu Spotkania młodego cielca na ofiarę za grzech.

Wtedy mędrcy ludu społeczności włożą swe ręce na głowę cielca przed Panem, a on [kapłan] zabije cielca przed Panem.

Namaszczony kapłan wniesie do Namiotu Spotkania [część] krwi cielca.

Potem kapłan umoczy swój palec we krwi i siedem <razy>^[6] pokropi przed Panem, [na] przednią część zasłony.

Pomaże także krwią rogi ołtarza, który jest umieszczony przed Panem w Namiocie Spotkania. Całą resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza całopalenia, który stoi przed wejściem do Namiotu Spotkania.

Kapłan weźmie cały tłuszcz i ułoży [go] na ołtarzu.

Potem postąpi z tym cielcem tak samo, jak postąpił z cielcem ofiary za grzech; tak samo postąpi z nim. [W ten sposób] kapłan dokona za nich przebłagania i będzie im [wina] odpuszczona i przebaczona.

Potem każe wynieść tego cielca poza obóz i spali go, tak jak spalił poprzedniego cielca. To jest ofiara za grzech społeczności.

Jeżeli zgrzeszy kapłan namaszczony, czyniąc przez nieuwagę jedną z tych rzeczy, których nie wolno czynić według przykazań Pana, Boga jego, i [w ten sposób] zawini, i^[7] jeżeli uświadomi sobie winę, którą zaciągnął, to przyprowadzi w darze kozła bez skazy.

Potem włoży swą rękę^[8] na głowę kozła i zabije <go> na miejscu, gdzie zabija się ofiarę całopalną przed Panem. To jest ofiara za grzech.

A kapłan umoczy palec we krwi ofiary za grzech i pomaże [nią] rogi ołtarza całopalenia, a całą [resztę] krwi wyleje na podstawę ołtarza całopalenia.

Cały zaś tłuszcz rozmieści na ołtarzu, tak jak tłuszcz ofiary z rzeczy świętych. [W ten sposób] kapłan dokona przebłagania za niego, za jego winę, i będzie mu odpuszczona.

Jeżeli jakiś człowiek spośród ludu tej ziemi zgrzeszy przez nieuwagę, czyniąc coś z rzeczy, których według przykazań Pana nie powinno się czynić, i [w ten sposób] zawini, albo jeżeli uświadomi sobie swą winę, której się dopuścił, to przyprowadzi w darze kozę bez skazy za swą winę, której się dopuścił.

Następnie położy swą rękę na głowie ofiary za grzech i zabije ofiarę za grzech na miejscu [przeznaczonym] dla ofiary całopalnej.

Kapłan umoczy palec we krwi i pomaże [nią] rogi ołtarza całopalenia, a całą [resztę] krwi wyleje na podstawę ołtarza.

Potem <weźmie>^[9] cały jej tłuszcz, tak jak <wziął> tłuszcz spod ofiary z rzeczy świętych, i kapłan ułoży [go] na ołtarzu na miłą woń dla imienia Pana. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za niego i będzie mu odpuszczone i przebaczone.

Jeżeli zaś ktoś chce złożyć w darze jagnię jako ofiarę za grzech, to przyprowadzi samicę bez skazy^[10].

Położy swą rękę na głowie ofiary za grzech i zabije ją jako ofiarę za grzech na miejscu, gdzie się zabija ofiary całopalne.

Potem kapłan umoczy palec we krwi ofiary za grzech i pomaże [nią] rogi ołtarza całopalenia; całą [resztę] krwi wyleje na podstawę ołtarza.

<Weźmie> cały jej tłuszcz, tak jak <wziął> tłuszcz jagnięcia ofiary z rzeczy świętych, i kapłan ułoży to^[11] na ołtarzu, ponad ofiarami dla Pana. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za niego, za winę, której się on dopuścił, i będzie mu odpuszczona.