Biografia Benedykta XVI

Biografia Benedykta XVI (Josepha Ratzingera) do czasu wyboru na stolicę Piotrową (na podstawie materiałów oficjalnych)

Biografia papieża Benedykta XVI


1927	Joseph Ratzinger urodził się 16 kwietnia (Wielka Sobota) w Marktl am Inn i został tego samego dnia ochrzczony. Jego ojciec był oficerem policji i pochodził z tradycyjnej rodziny wiejskiej z Dolnej Bawarii. Jako wiejski policjant, ojciec często przenoszony był z miejsca na miejsce, a z nim wędrowała cała rodzina. Joseph ochrzczony został w kościele św. Oswalda w Marktl w dniu urodzin. Chrztu udzielił mu ks. Joseph Stangl - wikariusz parafii.
1929	Rodzina Ratzingera przeprowadza się do Tittmoning, małego miasteczka nad rzeką Salzach, przy granicy austriackiej.
1932	Grudzień: Z powodu głośno wyrażanej przez ojca krytyki nazizmu rodzina zostaje przesiedlona do Aschau am Inn, u stóp Alp.
1937	Ojciec Josepha przechodzi na emeryturę i przeprowadza się z rodziną do Hufschlag, w pobliżu miasta Traunstein (przy granicy austriackiej). Tam też Joseph spędzi swoje młodzieńcze lata i okres nauki w klasycznym gimnazjum. 9 czerwca 1937 Joseph przyjął sakrament bierzmowania z rąk kard. Michaela von Faulhabera.
1939	Ratzinger wstępuje do seminarium niższego w Traunstein. Czas wojny jest dla niego doświadczeniem trudności i prześladowań Kościoła związanych z reżimem faszystowskim; wspomina między innymi, jak jego proboszcz pobity został przez hitlerowców przed odprawieniem Mszy, a także ogólnie panującą atmosferę wrogą Kościołowi katolickiemu.
1943	Joseph, razem z całą klasą seminaryjną, zostaje wcielony do Flak [oddział obrony przeciwlotniczej]. Przez trzy dni tygodniowo może jednak nadal uczęszczać do Maximilians-Gymnasium w Monachium.
1944	Wrzesień: osiągnąwszy wiek poborowy, Joseph Ratzinger zostaje zwolniony z Flak i wraca do domu, a następnie zostaje wcielony do niesławnego Legionu Austriackiego ("fanatyczni ideologowie, którzy pastwili się nad nami bez zmiłowania").
	Listopad: Ratzinger przechodzi podstawowe szkolenie piechoty wojskowej. Ze względów zdrowotnych zwolniony jest ze znacznej części obowiązków.
1945	Wiosna: gdy zbliżają się alianci, Ratzinger ucieka z armii i zmierza do Traunstein. Amerykanie po przybyciu do jego wsi urządzają kwaterę w domu Ratzingerów. Joseph jako żołnierz niemiecki dostaje się do obozu jenieckiego.
	19 czerwca: Joseph zwolniony z obozu wraca do Traunstein; w lipcu wraca także jego brat Georg.
	Listopad: Joseph i jego brat Georg ponownie wstępują do seminarium.
1947	Joseph Ratzinger wstępuje do Herzogliches Georgianum, instytutu teologicznego związanego z Uniwersytetem w Monachium. Uczestniczy także w wykładach szkoły wyższej w Freising.
1951	29 czerwca: Georg and Joseph Ratzinger przyjmują święcenia kapłańskie w katedrze w Freising. Święceń udziela im kard. Faulhaber.
1953	Lipiec: Ratzinger otrzymuje tytuł doktora teologii na Uniwersytecie w Monachium. Tytuł jego pracy doktorskiej to: Volk und Haus Gottes in Augustins Lehre von der Kirche [Lud i dom Boży w nauczaniu św. Augustyna na temat Kościoła ]. Swoją habilitację Ratzinger poświęca teologii historii i objawienia u św. Bonawentury.
1957	Zostaje profesorem uniwersyteckim i wykłada teologię dogmatyczną oraz fundamentalną w wyższej szkole teologicznej i filozoficznej w Freising.
1959	15 kwietnia: Ratzinger otrzymuje katedrę profesorską (teologia fundamentalna) na uniwersytecie w Bonn.
	23 sierpnia: umiera ojciec Josepha.
1962 - 1965	Ratzinger obecny jest na wszystkich sesjach II Soboru Watykańskiego jako peritus, czyli główny doradca teologiczny kard. Josepha Fringsa z Kolonii. To doświadczenie uważa za niezwykle cenne i zasadniczo wpływające na późniejsze życie. Uważa je za potwierdzenie swojego powołania jako teologa. W następnych latach ukazują się jego liczne publikacje teologiczne.
1963	Ratzinger przenosi się na uniwersytet w Münster.
	16 grudnia: umiera matka Josepha.
1966	Ratzinger otrzymuje drugą katedrę teologii dogmatycznej na Universytecie w Tübingen. Ta nominacja popierana była przez innego wybitnego teologa - Hansa Künga. Ratzinger pierwszy raz spotkał się z Küngiem w 1957 r. na kongresie teologicznym w Innsbrucku, niedługo po recenzowaniu pracy doktorskiej Künga nt. Karla Bartha.
1968	Fala demonstracji studenckich ogarnia Europę, a na uniwersytecie w Tübingen modny staje się marksizm, wywierając wpływ nie tylko na studentów, ale także na wielu wykładowców. Będąc świadkiem podporządkowania religii politycznej ideologii marksizmu, Ratzinger zauważa: Była to instrumentalizacja dokonana przez tyrańskie, brutalne i okrute ideologie. To doświadczenie pozwoliło mi zrozumieć, że należy się sprzeciwiać nadużywaniu wiary właśnie po to, aby podtrzymać intencje Soboru. [Sól ziemi].
1969	Zbulwersowany zetknięciem z radykalną ideologią w Tübingen, Ratzinger wraca do Bawarii, przyjmując posadę wykładowcy na Uniwersytecie w Regensburgu. Zostaje później dziekanem, wice-rektorem, a następnie teologicznym doradcą biskupów niemieckich.
1972	Ratzinger, Hans Urs von Balthasar, Henry De Lubac i inni powołują katolickie pismo teologiczne Communio, katolicki kwartalnik katolickiej teologii i kultury.
1977	24 marca Ratzinger otrzymuje nominację na arcybiskupa Monachium i Freising. Jego kierownik duchowy zaleca mu przyjęcie urzędu i wskazuje mu motto biskupie z 3 listu św. Jana: "Współpracownik prawdy", uzasadniając to: Po pierwsze, wydawało się ono być powiązaniem mojego wcześniejszego zadania jako nauczyciela oraz mojej nowej misji. Pomimo wszystkich różnic w modalności, chodziło o to samo: iść za prawdą, być w jej służbie. W dzisiejszym świecie temat prawdy niemal zanikł, ponieważ prawda wydaje się czymś zbyt wielkim dla człowieka, a jednak wszystko się rozpada, gdy nie ma prawdy [Kamienie milowe, p. 153]. 28 maja: konsekracja biskupia.
	27 czerwca - Ratzinger otrzymuje od papieża Pawła VI godność kardynała. Tytuły: kościoła podmiejskiego Velletri-Segni (5.04.1993), a następnie podmiejskiego kościoła Ostii (30.11.2002).
1980	Ratzinger zostaje wyznaczony przez papieża Jana Pawła II na przewodniczącego Nadzwyczajnego Synodu Biskupów nt. świeckich. Niedługo potem papież prosi go o przyjęcie przewodnictwa Kongregacji Wychowania Katolickiego. Ratzinger odmawia, uważając, że nie powinien tak szybko opuszczać swojej stolicy biskupiej w Monachium.
1981	25 listopada, Ratzinger otrzymuje od papieża Jana Pawła II propozycję objęcia funkcji Prefekta Kongregacji Nauki Wiary, którą tym razem przyjmuje. Zostaje także Przewodniczącym Komisji Biblijnej oraz Międzynarodowej Papieskiej Komisji Teologicznej.
1986-1992	Jest Przewodniczącym Komisji przygotowującej Katechizm Kościoła Katolickiego, co oznacza 6 lat bardzo intensywnej pracy.
1998	6 listopada Ratzinger otrzymuje nominację na wice-dziekana Kolegium Kardynałów.
2002	30 listopada Jan Paweł II, potwierdza jego wybór (przez kardynałów biskupów) jako dziekana Kolegium Kardynałów.
2005	Jako dziekan Kolegium Kardynałów przewodniczy obradom Kolegium po śmierci papieża Jana Pawła II 2.04.2005 19 kwietnia, kard. Ratzinger wybrany zostaje na Biskupa Rzymu i przyjmuje imię Benedykta XVI.
2013	11 lutego 2013 papież Benedykt XVI ogłosił, że po rozważeniu w sumieniu swego stanu zdrowia i sił z dniem 28 lutego rezygnuje z posługi papieskiej: o godz. 20:00 tego dnia rozpoczyna się okres sede vacante.
	Kard. Ratzinger jako Prefekt Kongregacji Nauki Wiary Joseph Ratzinger jako autor