W szkole Jezusa

Życie człowieka jest drogą do Ojca. Na tej drodze dobrze jest mieć osobę, która jest nauczycielem, lekarzem, przyjacielem… Dobrym Pasterzem.

Franz Jalics SJ

W SZKOLE JEZUSA

Cztery etapy duchowego rozwoju

W książce tej chcę pokazać, jak Jezus towarzyszy duchowo ludziom będącym w drodze. Jezus pokazuje nam, że nasze życie na ziemi jest ciągłym podążaniem do Ojca. To długa droga i składa się z wielu etapów. Jezus wciąż zachęca nas do pokonywania kolejnego odcinka tej stromej ścieżki. Na początek daje nam dziesięć przykazań. Do ich przestrzegania Bóg wezwał ludzi przez Mojżesza. Dla Jezusa podjęcie drogi przykazań również jest najważniejszym zadaniem człowieka. Do wejścia na noweścieżki wzywa nas On jeszcze trzy razy. Są to drogi duchowe. Drogi duchowe nie są przeciwstawneani wzajemnie się nie wykluczają, ale następują po sobie, tak jak po latach młodości przychodzi wiek dorosły, a po okresie twórczej aktywności emerytura.

Cztery drogi opisane w tej książce prowadzą do pogłębienia relacji z Jezusem Chrystusem. Każdy etap przynosi nowe odkrycie i kolejny zwrot; Jezus jest przez nas coraz głębiej poznawany, a wcześniej odkryta droga w szczególny sposób uzupełniona. Dla tych, którzy zostali powołani, każdy kolejny jej odcinek niesie ze sobą również nowe wyzwania.

Czytelnicy mogliby zapytać, jaka jest różnica między tymi duchowościami. Jest ona wyraźnie rozpoznawalna już w sposobie zachowania oraz w formie modlitwy. Na głębszym poziomie duchowości te mają nam pokazać, na ile Jezus Chrystus znajduje się w centrum naszego życia i jak bardzo zbliżyliśmy się do Boga Ojca.

Każda z czterech dróg stawia przed nami nowe zadania. O wiele bardziej dotyczą one kierowników duchowych niż osób, którym oni towarzyszą. Aby pokazać, jak te zadania mogą wyglądać dzisiaj, w każdym rozdziale podaję kilka uwag podsumowujących. Nie mają one charakteru poradnika dla kierowników duchowych, lecz stanowią jedynie zarys konkretnego obrazu, który pozwoli wyraźniej rozpoznać, co Jezus chce osiągnąć, stawiając przed nami nowe zadania.

W momencie przechodzenia od jednej duchowości do kolejnej Jezus — jeśli dobrze to rozumiem — zadawał sobie wiele trudu, aby za każdym razem uczynić nową perspektywę zrozumiałą i pobudzić osoby do podjęcia nowego początku. Tak bardzo nowe, tak zadziwiające i wymagające są te dalsze etapy drogi.

To, jak natarczywe jest zaproszenie Jezusa skierowane do powołanych, wyrażają nagromadzone w Jego wypowiedziach słowa i ich moc. By to ukazać, przywołuję w tekście wszystkie paralelne miejscaz Ewangelii. Niektórez nich numeruję, aby podkreślić stanowczość, z jaką Jezus próbuje przekonać ludzi do obrania nowej drogi. Nie chcę się usprawiedliwiać z dużej ilości przytoczonych cytatów, proszę jednak czytelników, aby zatrzymali się nad tymi fragmentami Pisma Świętego i pozwolili im działać; to z pewnością pomoże im głębiej wniknąć w ducha Ewangelii i lepiej rozumieć Jezusa Chrystusa.

W szczególny sposób polecam tę książkę osobom towarzyszącym duchowo innym. Jezus Chrystus jest mistrzem duchowego towarzyszenia. Przyszedł na świat, aby doprowadzić nas do Ojca. Tą drogą również kierownicy duchowi pragną prowadzić ludzi do Boga, naszego Ojca.

Polecam ją również wam, chrześcijanom, którzy jesteście w drodze do Boga. Dzięki lekturze tej książki z większą jasnością rozpoznacie, w którym miejscu drogi się znajdujecie, które odcinki macie już za sobą i jak długa jeszcze droga przed wami. W naszych czasach duchowość, która wydawała się zamknięta w murach klasztornych i zarezerwowana dla księży, pokonała te ograniczenia i puka do drzwi każdego człowieka. Nie trzeba być duszpasterzem, aby żyć Ewangelią. Również Jezus nie ujmował tego w ten sposób. Taka jest prawda, nawet jeśli nasz świat wydaje się oddalać od Kościoła jako instytucji. Wszyscy jesteśmy powołani, aby w centrum naszego życia umieścić Jezusa Chrystusa.

Wierzę, że Duch Święty — tak jakobiecał Jezus — objawił uczniom Prawdę i że wszyscy czterej ewangeliści zostali przez Niego natchnieni. Uważam, że doświadczenie ewangelistów jest miarodajne dla przedstawionej tutaj duchowej interpretacji Pisma Świętego, za którą się opowiadam; tak odsłania się ono w moim kontemplacyjnym rozważaniu tekstów biblijnych.

W szkole Jezusa

Franz Jalics SJ

tłumacz: Jacek Poznański SJ
W SZKOLE JEZUSA
Cztery etapy duchowego rozwoju

Drodzy Czytelnicy! Teksty Pisma Świętego pochodząz Biblii Tysiąclecia1. Fragmentyzaczerpnięte z Ewangelii umieściłem we wciętych cytatach, aby wyraźnie odróżniały się od moich własnych myśli. W cytatach biblijnych najważniejsze słowa często są zaznaczone czcionką pochyłą, aby podkreślić dokładne przesłanie tekstu.

W kolejnych rozdziałach niniejszej książki opisuję cztery duchowości. W każdym z nich przywołuję teksty Ewangelii i wyjaśniam ich tło. Określone tematy nie zawsze znajdują się jednak w tym samym porządku w poszczególnych rozdziałach. Następnie, bazując na osobistym doświadczeniu, krótko przedstawiam, jak kierownicy duchowi mogą podejść do tych zadań dzisiaj. Na końcu każdego rozdziału podsumowuję, na czym polega postęp w stosunku do poprzedniej duchowości i co na każdym etapie wymaga jeszcze rozwinięcia.

1 Wszystkie cytaty biblijne pochodzą z: Biblia Tysiąclecia. Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Pallottinum, Poznań 2003 (przyp. tłum.).

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama