Św. Feliks z Nicosii

Prosty brat kapucyn, który wyróżniał się świętością codziennego życia.

Urodził się 5 listopada 1715 r. w Nicosii na Sycylii, na chrzcie otrzymał imiona Filip Jakub. Jego rodzicami byli szewc Filippo Amoroso i Carmela Pirro. Ojca nigdy nie poznał, bo urodził się niespełna miesiąc po jego śmierci. Matka musiała sama wychowywać troje dzieci. Żyli ubogo i pobożnie.

Jak większość rówieśników nie chodził do szkoły. Jako dziecko zaczął pracować w warsztacie szewskim. Często odwiedzał braci kapucynów w pobliskim klasztorze.

W wieku 20 lat postanowił zostać bratem zakonnym — kapucynem, ale jego prośba o przyjęcie do zakonu została odrzucona. Nie zniechęcił się wówczas ani nie zmienił swego wyboru, lecz ponawiał prośbę przez osiem kolejnych lat. W końcu udało mu się spotkać prowincjała zakonu przy okazji jego wizyty w Nicosii i uzyskać jego zgodę. 10 października 1743 r. rozpoczął nowicjat w Mistretcie, przyjmując imię Feliks. Dokładnie rok później złożył śluby zakonne.

Przełożeni szybko zauważyli jego wyjątkową pobożność i wbrew powszechnie przyjętym zwyczajom nie wahali się go posłać do klasztoru w jego rodzinnej Nicosii.

Pełnił funkcję jałmużnika. Chodził po domach, prosząc o ofiary dla klasztoru. Odwiedzał też ubogich.

Brat Feliks był analfabetą. Pisma Świętego i książek ascetycznych uczył się na pamięć. Chętnie słuchał kazań wygłaszanych w różnych kościołach Nicosii.

W jego życiu duchowym ważną rolę odgrywał kult i rozważanie Męki Pańskiej. Medytował ją w każdy piątek, zaś we wszystkie piątki marca pościł o chlebie i wodzie, a podczas Liturgii Godzin modlił się stojąc przed krzyżem z otwartymi ramionami.

Wielkim nabożeństwem otaczał Eucharystię, praktykując długie adoracje Najświętszego Sakramentu, czule kochał Matkę Bożą.

Wszystkim chętnie służył pomocą, a szczególnie chorym przebywającym w klasztornej infirmerii.

Zmarł 31 maja 1787 r. w Nicosii. Jego proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1828 r. W 1862 r. Pius IX potwierdził heroiczność jego cnót. Beatyfikował go 12 lutego 1888 r. Leon XIII.

opr. mg/mg