Chcę być szczęśliwy

Fragmenty rozważań p.t."Otoczmy troską życie", pomyślanych jako myśli dla rodziny na każdą niedzielę w ciągu roku, poczynając od adwentu

Chcę być szczęśliwy

bp Jan Szkodoń

Otoczmy troską życie

ISBN: 978-83-61533-95-5
wyd.: Wydawnictwo PETRUS 2010

Wybrane fragmenty
Wprowadzenie
Chcę być szczęśliwy
Otoczone troską życie małego Jezusa
Jezus jako chłopiec - nauczający
Jak przeżywać Wielki Post w rodzinie?
Dlaczego Bóg wystawia nas na próbę?
Bóg bogaty w miłosierdzie
Modlitwa naprawdę jest najważniejsza
Święty Kościół grzesznych ludzi
Jak przeżywać urlop i wakacje w rodzinie
Pieniądze są też ważne, ale nie najważniejsze

Chcę być szczęśliwy

Dla wielu ludzi celem życia jest osiągnięcie szczęścia w życiu. Żenię się z tą osobą, wychodzę za mąż, aby być szczęśliwym i uszczęśliwić drugiego człowieka" - takie deklaracje składają często młodzi ludzie.

Dla człowieka wierzącego celem życia na ziemi jest szczęście wieczne. Św. Paweł zachęca nas, abyśmy już teraz przeżywali radość: "Zawsze się radujcie" (1 Tes 5,16). Czy można do radości zachęcać? Nie można przecież cieszyć się dlatego, że ktoś nas zachęcił do radości. Apostoł Narodów podaje drogę do przeżywania radości i szczęścia już tu na ziemi. Najpierw zachęca: "nieustannie się módlcie". Nie ma radości i pokoju w sercu bez więzi z Bogiem poprzez modlitwę. "W każdym położeniu dziękujcie" - czytamy w kolejnym wersecie.

Wdzięczność jest owocem radosnego serca, ale i odwrotnie. Jeśli staramy się dziękować Bogu za wszystko, rośnie w nas radość. Wdzięczność wobec Boga wyzwala wdzięczność wobec ludzi. Uczymy się dostrzegać dobro, które zawdzięczamy bliźniemu. Za to dobro dziękujemy, okazując i wyzwalając radość.

"Ducha nie gaście, proroctwa nie lekceważcie" (w. 19). Współpraca z łaską Bożą rodzi radość. Uznanie dobra i zasług u bliźnich również wyzwala i umacnia zgodę, bliskość względem drugiego, zaufanie.

Św. Paweł daje nam też radę: "Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła" (w. 22). Wiemy z doświadczenia, że "pozór zła" rodzi podejrzenie, osłabia zaufanie, przynosi smutek. Roztropność podpowiada, by - szczególnie w rodzinie - unikać tego, co może wydawać się być złem, niechęcią, kłamstwem, obojętnością.

Jesteśmy posłani, by nieść bliźnim pociechę i nadzieję. W małżeństwie i rodzinie dając radość otrzymujemy radość. Prorok Izajasz: "Posłał mnie, głosić dobrą nowinę ubogim, by opatrywać razy serc złamanych" (Iz 61,2). Bóg powołuje i posyła, najbardziej, by nieść duchowe lekarstwo, jakim jest pociecha, zachęta, dobre słowo.

Przykładem postawy wdzięczności jest Matka Najświętsza: "Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim... gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny" (Łk 1,46-49). Codziennie dziękujmy Bogu za jego dary. W każdym dniu mamy też wiele okazji, aby dziękować ludziom.

Propozycja postanowienia:: Przy modlitwie wieczornej podziękuję Bogu za miniony dzień. Będę uczył dzieci wdzięczności wobec Boga i wobec ludzi.

dalej >>

 

opr. aw/aw

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama