Rekolekcje wielkopostne dla dzieci i młodzieży 1991

Omówienie ankiety dotyczącej rekolekcji wielkopostnych w archidiecezji katowickiej w 1991

W Wielki Czwartek '91 księża dziekani otrzymali dla wszystkich parafii kwestionariusz w sprawie rekolekcji wielkopostnych dzieci i młodzieży. Na 432 parafie odpowiedziało 425. Te odpowiedzi stanowią materiał źródłowy niniejszego opracowania.

1. W jakim terminie odbywały się rekolekcje dzieci i młodzieży, czy równocześnie

Z kwestionariuszy, w których podane zostały konkretne daty wynika, że przeważały następujące terminy:

  • początek Wielkiego Postu - 29 parafii,
  • inne tygodnie Wielkiego Postu - 133 parafie,
  • pierwsze dni Wielkiego Tygodnia - 179 parafii.

Nie zawsze pokrywały się terminy rekolekcji dzieci i młodzieży. W wielkich miastach rekolekcje młodzieżowe zasadniczo odbywały się w jednym terminie.

2. Czy rekolekcje dzieci i młodzieży były organizowane szkołami, czy parafiami

W 2/3 parafii rekolekcje odbywały się szkołami. Trzeba zaznaczyć, że w mniejszych parafiach pojęcie "szkołami" pokrywa się z pojęciem "parafiami" (jedna szkoła na terenie parafii).

Część parafii, z których młodzież brała udział w rekolekcjach organizowanych szkołami poza parafią, zorganizowała dodatkowe rekolekcje lub jedną czy drugą naukę stanową. Frekwencja na dodatkowych spotkaniach była na ogół mała (poniżej 50%).

3. Na jakie grupy wiekowe podzielono dzieci?

  • bez podziału od I-VIII - 132 parafie,
  • dwie grupy: I-IV i V-VIII- 139 parafii,
  • trzy grupy: I-III; 1V-VI; VII-VIII - 35 parafii,
  • pięć grup i więcej - przeszło 10 parafii.
  • Dla dzieci przygotowujących się do I Komunii św. zasadniczo nie było osobnych grup rekolekcyjnych. Uczestniczyły w rekolekcjach z innymi dziećmi.

    4. Jak przebiegała współpraca ze szkołą - pomoc nauczycieli?

    - nauczyciele byli nieobecni - 52 parafie,
    • pomoc znikoma (słaba) - 83 parafie,
    • pomoc znacząca - 233 parafie.

    W ankietach często zaznaczano, że inny był udział nauczycieli ze szkół podstawowych, inny ze szkół średnich.

    5. Jak układała się współpraca duchowieństwa?

    Współpraca duchowieństwa okazała się w przeważającej większości zadowalająca. W części parafii duszpasterze byli samowystarczalni.

    6. Jaka była frekwencja dzieci i młodzieży (procentowo)?

    dzieci:

    • 95-100% - 272 parafie,
    • ok. 90% - 62 parafie,
    • poniżej 90% - 24 parafie.

    młodzież:

    • 90-100% - 115 parafii,
    • 60-80% - 83 parafie,
    • poniżej 50% - 15 parafii.

    7. Ogólna ocena (pozytywy i negatywy)

    W pozytywach najczęściej podkreślano:

    • duży udział dzieci i młodzieży w rekolekcjach; "takiej ilości jeszcze nie widziano". Dla pewnej grupy dzieci i młodzieży były to pierwsze rekolekcje od dłuższego czasu,
    • pora przedpołudniowa i zwolnienie z zajęć szkolnych wpływały korzystnie na dobrą atmosferę, głębsze przeżycie rekolekcji i większe zaangażowanie,
    • dobra współpraca z nauczycielami. Widoczne powiązania wysiłków szkoły i Kościoła. W wielu przypadkach nauczyciele współtworzyli program rekolekcji,
    • zasadność rekolekcji w ramach parafii dla zacieśnienia z nią więzów przez dzieci i młodzież.
    • wśród negatywów zauważono między innymi:
    • brak dyscypliny z powodu licznych grup rekolekcyjnych tak wśród dzieci, jak i młodzieży,
    • osłabianie więzów parafii przez rekolekcje szkolne poza parafią,
    • słaba współpraca z nauczycielami, którzy potraktowali czas rekolekcji jako dodatkowe dni wolne,
    • stosunkowo małe zainteresowanie rodziców dzieci szkolnych rekolekcjami,
    • w parafiach osiedlowych były sygnały, że w przypadku rekolekcji w pierwszych dniach Wielkiego Tygodnia, niektórzy rodzice potraktowali ten czas jako dni wolne i zabierając swoje dzieci wyjechali w rodzinne strony jeszcze przed Niedzielą Palmową. Podobnie zachowała się młodzież z internatów,
    • młodzież szkół zawodowych nie była zwalniana z praktyk,
    • brak jednolitych terminów rekolekcji w odniesieniu do parafii czy diecezji ościennych,
    • tu i ówdzie skargi na słaby poziom rekolekcjonistów.

    8. Sugestie na przyszłość:

  • parafie, w których rekolekcje się udały, wołają o podtrzymanie takiej formy rekolekcji,
  • koniecznie podzielić uczestników rekolekcji na grupy wiekowe.
  • Uwaga ta dotyczy tak dzieci jak i młodzieży (wśród młodzieży uwzględnić nawet rodzaj szkoły),
  • wielu proboszczów sugerowało organizowanie rekolekcji w ramach parafii, aby zacieśnić więź z parafią (były też głosy zupełnie odmienne),
  • rozwinięcie pomocy nauczycieli i ich większe zaktywizowanie w czasie przygotowania i prowadzenie rekolekcji,
  • nagląca potrzeba szukania nowych form i metod rekolekcyjnych (tradycyjne się przeżywają): wzbogacenie programu rekolekcji o zajęcia w małych grupach, maksymalne zaktywizowanie dzieci, zwiększenie wysiłku organizacyjnego.
  • propozycje:
    1. w każdym dniu dwa spotkania:
      w szkole (poranne) - film, konkursy, koncerty...
      w kościele (po południu) - Msza św., konferencja, spowiedź,
    2. trzy dni - różne zajęcia:
      w szkole,
      w terenie,
      np. pielgrzymka,
      w kościele.
    3. prowadzi nie tylko jeden kapłan, ale cały zespół ludzi do tego przygotowanych. Urozmaicić program: nauki, śpiewy, program audiowizualny, filmy, konkursy...
    • zorganizowanie zespołu ewangelizacyjnego do pomocy księdzu (klerycy - dobry czas do budzenia powołań lub świeccy animatorzy),
    • rozbieżność sugestii co do terminu rekolekcji (były propozycje rekolekcji w dowolnym terminie w ciągu roku szkolnego),
    • przy spowiedzi dzieci i młodzieży zorganizować odpowiednią liczbę spowiedników,
    • w czasie rekolekcji dzieci i młodzieży przewidzieć przynajmniej jedną naukę dla nauczycieli i spotkanie z nimi przy stole,
    • w środowiskach, w których występują mieszane grupy wyznaniowe, zadbać o jednakowe terminy rekolekcji.

    Katowice, dnia 29 kwietnia 1991 r.

    opracował:
    ks. Marek Szkudło
    diecezjalny wizytator

    Zobacz też szerszy artykuł ks. Marcelego Cogiela na ten sam temat.
    « 1 »
    oceń artykuł Pobieranie..

    reklama

    reklama

    reklama