Przekazywanie intencji mszalnych

Z przekazywaniem intencji mszalnych mamy do czynienia w porozumieniu z osobą zamawiającą Mszę św. w określonej intencji. Nie jest tak, ze księża sami, bez porozumienia z zainteresowanymi, przekazują dowolnie intencje mszalne do odprawienia w innej parafii czy innym kościele.

Przy ewentualnym przekazywaniu intencji mszalnych należy zachować określone prawem kościelnym zasady:

• intencje i ofiary należy przekazać możliwie najszybciej;
• przekazać je można jedynie kapłanom, co do których jest moralna pewność, że sumiennie zadośćuczynią zobowiązaniom;
• przekazując intencje, należy w całości przekazać także stypendia mszalne, z wyjątkiem sytuacji, w której złożono wyższą ofiarę ze względu na osobę przyjmującego;
• przyjmujący i przekazujący intencje mszalne jest zwolniony z obowiązku troski o ich odprawienie dopiero po potwierdzeniu przyjęcia intencji i ofiar przez innego kapłana (nie wystarczy samo wysłanie intencji i ofiar);
• czas, w którym należy odprawić Msze św., liczy się od momentu przyjęcia ich przez kapłana mającego je celebrować (por. kan. 955 KPK).

Na duchownych, którzy nie są w stanie zadośćuczynić przyjętym wcześniej zobowiązaniom mszalnym z powodu np. choroby czy przeniesienia do pracy w parafii, gdzie intencje mszalne są już przyjęte na kolejne miesiące, ciąży obowiązek przekazania ich innym kapłanom. Można powiedzieć, że intencje mszalne bardziej są związane z miejscem, niż z kapłanem. Księża odchodzący z parafii zostawiają intencje mszalne swoim następcom.

Z przedstawionych informacji wynika dość jasno, że Kościół bardzo dba o to, by zamówione intencje mszalne były skrupulatnie odprawione, zgodnie z wolą zamawiającego i składającego ofiarę. Prawodawca kościelny określił nawet, że: obowiązek i prawo czuwania nad wypełnieniem zobowiązań mszalnych w kościołach kleru diecezjalnego należy do ordynariusza miejsca, w kościołach zaś instytutów zakonnych lub stowarzyszeń życia apostolskiego — do ich przełożonych (kan. 957 KPK).

Co się tyczy ofiar składanych przy okazji zamawiania intencji mszalnych, można ogólnie powiedzieć, że przekazywane są kapłanom, którzy je odprawiają. Z tym jednak, że kapłani diecezjalni otrzymują je jako formę wynagrodzenia, na swoje prywatne cele, a kapłani zakonni, ze względu na ślubowane ubóstwo, nie otrzymują tych ofiar bezpośrednio, lecz zostają one do dyspozycji ich zgromadzenia, które zarazem zapewnia im niezbędne środki do życia w ramach wspólnoty, do której należą.

Benedykt Glinkowski, dr prawa kanonicznego

opr. mg/mg