XV Niedziela Zwykła - B

Am 7,12-15; Ef 1,3-14; Mk 6,7-13

Duchu Święty, przyjdź!

Jezu, z Twoją pomocą rozpoczynam rozważanie tekstu biblijnego, który Kościół podaje na XV Niedzielę Zwykłą.

Dzisiejsze drugie czytanie przypomina nam o wielkiej łasce, jakiej dostąpiliśmy od Boga. Wysłał On swojego Syna, by poniósł za nas śmierć, chociaż nie byliśmy tego godni. Zostaliśmy odkupieni „przez Jego krew” i otrzymaliśmy nadzieję życia wiecznego. Szatan nie ma już nad nami władzy.

Niektórzy śmierć i zmartwychwstanie Jezusa uznają za koniec panowania Szatana. Diabeł jest wówczas pokazywany jako zwierzę, które jest najbardziej agresywne wtedy, gdy jest zranione i umiera. Podobnie jest z Szatanem i jego aniołami. Przegrali wraz ze śmiercią Chrystusa, ale zanim jeszcze nastąpi ostateczna z nimi rozprawa, próbują kąsać ludzi, gdy tylko jest taka możliwość. Wielu ludzi ulega ich podszeptom i grzeszy, mimo że wszyscy wiedzą, że diabeł kąsa w agonii, a rzeczywistym zwycięzcą jest Chrystus.

Jego krew, która obmyła nas z grzechu, została wraz z Ciałem Jezusa na zawsze. W czasie każdej Mszy św. jest odnowiona Ofiara z Golgoty i w każdej Mszy św. możemy znów zostać obmyci przez łaskę Chrystusa.

Zawsze jednak na mękę i śmierć Jezusa powinniśmy patrzeć przez pryzmat zmartwychwstania. Tylko w nim możemy widzieć sens tego, co stało się na Golgocie.

Przemyślę w tym tygodniu:

1. Czy rozważam mękę Pana Jezusa?

2. Czy wiem, że każda Msza św. to ponowienie męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa?

3. Jak walczę z Szatanem? Czy poprzez modlitwę, post, umartwienie? Czy w ogóle podejmuję tę walkę?

Powyższa refleksja została zaczerpnięta z książki Kajetana Rajskiego „Wsłuchani w Słowo. Refleksje na niedziele i święta roku B” (Biblos 2011)

opr. aś/aś