365 dni ze św. Franciszkiem według przekazu Źródeł Franciszkańskich

Pasquale Gianluigi OFMCap. (red.)

365 dni ze św. Franciszkiem według przekazu Źródeł Franciszkańskich

stron: 256
format: 130 x 210 mm
ISBN ISBN 978-83-7485-1

Wybór tekstów

Niniejsza antologia tekstów pochodzi ze zbioru Źródeł Franciszkańskich oraz nowej edycji Pism św. Franciszka z 2009 roku, które obejmują teksty samego św. Franciszka z Asyżu oraz najstarsze świadectwa hagiograficzne.

Gatunki literackie w najważniejszych źródłach (Pismach Franciszka z Asyżu) rozciągają się od artykułów Reguły do napomnień skierowanych do Zakonu, od modlitw do hymnów, od uwag do testamentów duchowych. W lekturze hagiograficznej (pisma o św. Franciszku) znajdujemy opowiadania epizodyczne, mowy, profile psychologiczno-duchowe, opowiadania o cudach.

W relacji do różnorodności typologicznej tekstów wybór został dokonany, aby spróbować przedstawić maksymalnie możliwą różnorodność, bez zaniedbywania najważniejszych momentów biograficznych oraz najbardziej znaczących dla Świętego, ale uprzywilejowane były przede wszystkim te duchowe, jego liczne napomnienia do zachowania ubóstwa i pokory, gesty o charakterze symbolicznym i profetycznym, poprzez które realizował forma Christi, najdonioślejsze słowa, przez które ukazuje, w każdej sytuacji, stany swej duszy.

Starannie wybrane w najobszerniejszej typologii, z najbardziej niezmierzonych stronic duchowych Źródeł Franciszkańskich, teksty zostały odpowiednio dobrane do różnych dni roku, tak aby osiągnąć, na ile jest to możliwe, zgodność ze świętami roku liturgicznego. Zostało to zaznaczone poprzez dokładne określenie głównych uroczystości i świąt (Narodzenie Pańskie, Objawienie Pańskie, Wniebowzięcie, Niepokalane Poczęcie NMP…) oraz święta i wspomnienia świętych. Natomiast święta ruchome ułożone są wg kalendarza liturgicznego roku 2009. W tej kwestii, przede wszystkim chodzi o okres szczególnie taki jak Wielki Post, Wielkanoc oraz okres po Uroczystości Zesłania Ducha Świętego, podkreślając, na przykład, przez wezwania o charakterze jednoznacznie penitencjarnym i poprzez refleksję o Męce i Śmierci Jezusa, dni Wielkiego Postu, z uwydatnieniem takich dni jak Środa Popielcowa, Niedziela Palmowa i Święte Triduum Paschalne, lecz nie zapominając o całej perspektywie czasu, w którym wszystko się dzieje, wielkopostnego i wielkanocnego w poszczególnych latach, tak aby mieć sposobność zaoferowania w każdym roku kompletu refleksji, które przede wszystkim nie trzymają się sztywnego schematu, lecz obejmują Misterium Paschalne w Jego całości, tak jak to powinno być znane każdemu chrześcijaninowi, że męka, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa kształtują rozdzielną całość. Mając na uwadze okres Wielkanocny i następujące po nim niedziele, zostały przyporządkowane uroczystości Zesłania Ducha Świętego, Trójcy Przenajświętszej i Bożego Ciała.

Ogólnie rzecz biorąc, teksty były wybierane zgodnie z chronologią życia św. Franciszka. Przede wszystkim odnosi się to końca września i pierwszych dni października, kiedy zamieszczone zostały opowiadania ostatnich chwil życia Świętego i Jego słowa skierowane do współbraci.

Poza tekstami odnoszącymi się do św. Franciszka znalazły miejsce teksty o św. Antonim z Padwy i św. Klarze, w odpowiednich dniach ich świąt.

Szczególny wybór dotyczył tekstów na początek i na koniec roku, które pochodzą z modlitw św. Franciszka.

STYCZEŃ

1 stycznia

Wszechmogący, najświętszy i najwyższy Boże, Ojcze święty (J 17,21), i sprawiedliwy, Panie, królu nieba i ziemi (por. Mt 11,25), dzięki Ci składamy z powodu Ciebie samego, że Twoją świętą wolą i przez jedynego Syna Twego stworzyłeś z Duchem Świętym wszystkie byty duchowe i cielesne, a nas uczyniłeś na obraz i podobieństwo (por. Rdz 1,26) Twoje i umieściłeś w raju (por. Rdz 2,15). My zaś upadliśmy z własnej winy. I dzięki Ci składamy, że jak stworzyłeś nas przez Syna Twego, tak przez świętą miłość Twoją, którą nas umiłowałeś (por. J 17,26), sprawiłeś, że On, prawdziwy Bóg i prawdziwy Człowiek, narodził się z chwalebnej zawsze Dziewicy, błogosławionej, świętej Maryi i przez Jego krzyż i krew, i śmierć zechciałeś nas wykupić z niewoli. I dzięki Ci składamy, że Syn Twój przyjdzie w chwale swego majestatu, aby strącić w ogień wieczny przeklętych, którzy nie czynili pokuty i nie poznali Ciebie, i aby powiedzieć wszystkim, którzy Ciebie poznali i uwielbili, i służyli Ci w pokucie: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego, weźcie królestwo, zgotowane wam od początku świata (por. Mt 25,34).

A ponieważ my, nędzni i grzeszni, wszyscy razem nie jesteśmy godni wymówić Twego Imienia, błagamy pokornie, aby Pan nasz Jezus Chrystus, Syn Twój umiłowany, który Tobie wielce podoba się (por. Mt 17,5), składał Ci za wszystko dzięki wraz z Duchem Świętym Pocieszycielem, tak jak Tobie i Jemu się podoba, On, który Ci za wszystko wystarcza, przez którego tyle dla nas uczyniłeś. Alleluja.

2 stycznia

I chwalebną Matkę, Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, świętych Michała, Gabriela i Rafała, i wszystkie chóry błogosławionych serafinów, cherubinów, tronów, panowań, zwierzchności, władz, mocy, aniołów, archaniołów, świętego Jana Chrzciciela, Jana Ewangelistę, Piotra, Pawła i świętych patriarchów, proroków, młodzianków, apostołów, ewangelistów, uczniów, męczenników, wyznawców, dziewice, świętych Eliasza i Henocha i wszystkich Świętych, którzy byli i będą, i są, przez miłość Twoją pokornie prosimy, aby, tak jak Tobie się podoba, dzięki składali za wszystko Tobie, najwyższemu Bogu prawdziwemu, wiecznemu i żywemu, z Synem Twoim najmilszym, Panem naszym Jezusem Chrystusem i Duchem Świętym Pocieszycielem na wieki wieków. Amen. Alleluja (por. Ap 19,34).

A wszystkich, którzy pragną służyć Panu Bogu w świętym Kościele katolickim i apostolskim, i wszystkie następujące stany, kapłanów, diakonów, subdiakonów, akolitów, egzorcystów, lektorów, ostiariuszy i wszystkich duchownych, wszystkich zakonników i zakonnice, wszystkich nawróconych i maluczkich, ubogich i potrzebujących, królów i książąt, robotników i rolników, sługi i panów, wszystkie dziewice, wdowy i mężatki, ludzi świeckich, mężczyzn i kobiety, wszystkie dzieci, młodzież, młodych i starych, zdrowych i chorych, wszystkich małych i wielkich, i wszystkie ludy, plemiona, pokolenia i języki (por. Ap 7,9), wszystkie narody i wszystkich ludzi na całej ziemi, którzy są i będą, my wszyscy bracia mniejsi, słudzy nieużyteczni (Łk 17,10), pokornie prosimy i błagamy, abyśmy wszyscy wytrwali w prawdziwej wierze i pokucie, bo inaczej nikt nie może być zbawiony.

3 stycznia

Z całego serca, z całej duszy, z całego umysłu, z całej siły, i mocy (por. Mk 12,30.33), z całego umysłu, ze wszystkich sił (por. Łk 10,27), całym wysiłkiem, całym uczuciem, całym wnętrzem, wszystkimi pragnieniami i całą wolą kochajmy wszyscy Pana Boga (por. Mk 12,30), który dał i daje nam wszystkim całe ciało, całą duszę i całe życie, który nas stworzył, odkupił i zbawił nas tylko ze swego miłosierdzia (por. Tb 13,5), który nam nieszczęsnym i nędznym, zepsutym i cuchnącym, niewdzięcznym i złym wyświadczył i wyświadcza wszelkie dobro. Nie miejmy więc innych tęsknot, innych pragnień, innych przyjemności i radości oprócz Stwórcy i Odkupiciela, i Zbawiciela naszego, jedynego prawdziwego Boga, który jest pełnią dobra, wszelkim dobrem, który sam jeden jest dobry (por. Łk 18,19), litościwy, łagodny, miły i słodki, który sam jeden jest święty, sprawiedliwy, prawdziwy, wzniosły i prawy, który sam jeden jest życzliwy, bez winy, czysty, od którego i przez którego, i w którym (por. Rz 11,36) jest wszelkie przebaczenie, wszelka łaska, wszelka chwała dla wszystkich pokutników i sprawiedliwych, dla wszystkich błogosławionych, współweselących się w niebie. Niech więc nam nic nie przeszkadza, nic nie oddziela ani niepokoi; Wszędzie, na każdym miejscu, o każdej godzinie i o każdej porze, codziennie i nieustannie wierzmy wszyscy szczerze i pokornie, nośmy w sercu i kochajmy, czcijmy, uwielbiajmy, służmy, chwalmy i błogosławmy, wychwalajmy i wywyższajmy, wysławiajmy i dzięki składajmy najwyższemu Bogu wiecznemu, Trójcy i Jedności, Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, Stwórcy wszystkich rzeczy i Zbawicielowi wszystkich w Niego wierzących, ufających i miłujących Go, Temu, który nie ma początku i końca, który jest niezmienny, niewidzialny, nieomylny, niewysłowiony, niepojęty, niezgłębiony (por. Rz 11,33), błogosławiony, chwalebny, przesławny, wywyższony (por. Dn 3,52), wzniosły, najwyższy, słodki, godny miłości, ukochany i cały pożądany ponad wszystko na wieki. Amen.

opr. ab/ab