Święta nakazane

Wykaz świąt nakazanych w Polsce, w których istnieje obowiązek uczestnictwa we Mszy św.

Lista świąt nakazanych

Święta nakazane Kościoła

Kodeks Prawa Kanonicznego mówi, iż w niedzielę oraz inne dni świąteczne nakazane, wierni są zobowiązani uczestniczyć we Mszy św. Pytania o święta nakazane to jedne z najczęściej zadawanych naszej wyszukiwarce. Wątpliwości wynikają m.in. stąd, że lista świąt została zmodyfikowana w 2003 r.

:: popularne pytania :: popularne pytania :: popularne pytania :: popularne pytania :: popularne pytania :: popularne pytania :: popularne pytania ::

• Czy Niepokalane Poczęcie (8 grudnia) jest świętem nakazanym?

Niepokalane Poczęcie nie jest świętem nakazanym! Jednak wiernych zachęca się, by zgodnie z tradycją brali wtedy udział w liturgii.

Tabela świąt ruchomych

:: popularne pytania :: popularne pytania :: popularne pytania :: popularne pytania :: popularne pytania :: popularne pytania :: popularne pytania ::

Aktualna lista świąt nakazanych

Na powyższej liście nie uwzględniono uroczystości przypadających w niedziele, ponieważ niedziela zawsze jest "świętem nakazanym", tj. wierni mają wtedy obowiązek uczestniczyć we Mszy św.

Informacje szczegółowe

Święta nakazane
Eleousa, Matka Czułości
Genazzano
Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi
Święto Obrzezania i Nadania Imienia Jezus
Światowy Dzień Pokoju
1 stycznia

Święto zostało wprowadzone do liturgii przez papieża Piusa XI w roku 1931, 1500 lat po ogłoszeniu na soborze w Efezie dogmatu o Boskim Macierzyństwie Maryi. Pierwotnie święto obchodzone było 11 października, ale w wyniku reformy liturgicznej z 1969 roku zostało podniesione do rangi uroczystości i przeniesione na 1 stycznia. Maryja „poczynając, rodząc, karmiąc Chrystusa, ofiarując Go w świątyni Ojcu i współcierpiąc z Synem swoim umierającym na krzyżu, w szczególny zaiste sposób współpracowała z dziełem Zbawiciela przez wiarę, nadzieję i miłość żarliwą dla odnowienia nadprzyrodzonego życia dusz ludzkich. Dlatego stała się nam matką w porządku łaski”. Rozpoczęcie Nowego Roku uroczystością Świętej Bożej Rodzicielki jest dla nas zachętą, by z ufnością oddać się jej w matczyną opiekę i prosić ją o pomoc w codziennych zmaganiach i jak najlepszym przeżywaniu każdego dnia. dalej ➨

Proponujemy także:

Benedykt XVI, Człowiek jest stworzony do pokojuSławomir Zatwardnicki, Zgoda Nowej EwyElżbieta Kopocz, Nowy RokBenedykt XVI, Nikt sam nie zbuduje własnego szczęściaBenedykt XVI, Potrzebny jest umiar i solidarność, aby zwalczyć ubóstwoJan Paweł II, Encyklika Redemptoris MaterJan Paweł I, Do Niego należy czas i wiecznośćBenedykt XVI, Niech Maryja kieruje naszymi krokami w nowym rokuwięcej ➨

Święta nakazane
Pokłon trzech króli.
Szymon Czechowicz
Uroczystość Objawienia Pańskiego
Święto Trzech Króli
6 stycznia

Uroczystość Objawienia Pańskiego obchodzona 6 stycznia jest jednym z najstarszych świąt chrześcijańskich. Ślady obchodów tej uroczystości napotykamy już w III wieku pod nazwą Epifanii. Święto to łączyło początkowo w sobie zarazem Narodzenie Pańskie, wspomnienie pokłonu Mędrców, chrzest Jezusa w Jordanie i wspomnienie cudu w Kanie Galilejskiej. Z czasem w liturgii łacińskiej głównym tematem święta stało się objawienie Zbawiciela Mędrcom ze Wschodu. Mędrcy, królowie, oddając cześć narodzonemu Dzieciątku, uznają w Nim Boga, który objawia się w ludzkiej postaci. W Ewangelii wg św. Mateusza odnajdujemy biblijne źródło tej uroczystości:

„A kiedy Jezus urodził się w Betlejem, w Judei, za dni króla Heroda, Mędrcy przybyli ze Wschodu do Jerozolimy (...). Gdy weszli do mieszkania, zobaczyli dziecko z Maryją, Jego matką. Wtedy upadłszy, oddali Mu pokłon, a po otwarciu swych szkatuł złożyli Mu dary. Złoto, kadzidło i mirrę” (por. Mt 2, 1-11). dalej ➨
Proponujemy także:

Monika Białkowska, Tajemnica królówJose G. Funes, Pytanie do Trzech KróliBenedykt XVI, Potrzebujemy odwagi Mędrców, opartej na niewzruszonej nadzieiJan Paweł II, Chrystus prowadzi narody wędrujące przez dziejeTomasz Jelonek, Bazylika obroniona przez Trzech MędrcówFranciszek Kucharczak, Kiedy zachód był na wschodzieR.K., Przyszedł do wszystkichWiesława i Andrzej Macurowie, O odwadze poznawania Bogawięcej ➨

Święta nakazane
Wniebowstąpienie Jezusa,
Ewangeliarz Rabuli,
miniatura, VI wiek
Wniebowstąpienie Pańskie
w VII Niedzielę Wielkanocy (nie czwartek!)
Tabela świąt ruchomych➨

Trudno dokładnie określić datę powstania tej uroczystości. Pierwotnie obchodzono ją razem z Zielonymi Świętami. Tak było w Jerozolimie jeszcze pod koniec IV wieku. W dniu Zesłania Ducha Świętego, w godzinach popołudniowych, wierni udawali się na Górę Oliwną, gdzie w kościele zbudowanym na pamiątkę odejścia Jezusa Chrystusa do Ojca czytano fragmenty Pisma Świętego mówiące o Wniebowstąpieniu oraz śpiewano odpowiednie hymny. Inne Kościoły już w połowie IV wieku obchodziły Wniebowstąpienie Pańskie 40 dnia jako osobną uroczystość i to upowszechniło się w następnym stuleciu tak, że św. Augustyn biskup (+430) w kazaniu mówił: „dzień dzisiejszy świętują po całym świecie” (J. Miazek). W średniowieczu we Wniebowstąpienie Pańskie zaczęto odprawiać przed Mszą Świętą uroczystą procesję przypominającą udanie się Chrystusa z Apostołami na Górę Oliwną i triumfalne wejście Zbawiciela do nieba. Na zakończenie procesji podnoszono w górę krzyż lub figurę Zmartwychwstałego na znak wejścia do domu Ojca. Figurę i krzyż paschalny odnoszono do zakrystii, a po odczytaniu Ewangelii gaszono paschał (obecnie pali się do końca uroczystości Zesłania Ducha Świętego). Po procesji też polewano zgromadzonych wodą na znak, że Bóg zsyła deszcz na dobrych i złych (por. Mt 5,45). dalej ➨

Proponujemy także:

Papież Franciszek, Od smutku do radościPiotr Sikora, Puls niebaJanusz Poniewierski, Ostatni czyn JezusaKajetan Rajski, Wniebowstąpienie PańskieAlfons Józef Skowronek, Niekończące się błogosławieństwoBogusław Zeman, Rozstanie w radościBenedykt XVI, Jezus czeka na nas w domu OjcaJan Paweł II, Chwała Trójcy Świętej we Wniebowstąpieniuwięcej ➨

Święta nakazane
Chrystus z Eucharystią
Joana de Joanes
Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa - Boże Ciało
czwartek po Uroczystości Trójcy Przenajświętszej
Tabela świąt ruchomych➨

Uroczystość Ciała i Krwi Chrystusa po raz pierwszy świętowano w Liege w 1247 roku. Jest ona ściśle związana ze średniowieczną pobożnością eucharystyczną, przejawiającą się m.in. w pragnieniu oglądania hostii, której widok dla grzeszników pozbawionych komunii był najważniejszym momentem uczestniczenia we mszy, a dla innych spełnieniem potrzeby kontaktu z Bogiem ukrytym, lecz prawdziwym, niezależnie od komunii. Z punktu widzenia ówczesnej teologii konieczne było podkreślenie Bożej obecności w wielkości i majestacie, którą przesłoniła wizja ofiary krzyżowej Chrystusa. Znaczny wpływ na powstanie uroczystości nazywanej w Polsce tradycyjnie świętem Bożego Ciała (mszał z 1970 roku posługuje się określeniem: uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa) miały widzenia przełożonej klasztoru z Mont Cornillon koło Liege, Julianny de Retine, z których miała wynikać potrzeba ustanowienia specjalnego święta ku czci Eucharystii. Opiekun duchowy Julianny, późniejszy papież Urban IV ustanowił uroczystość Bożego Ciała świętem Kościoła powszechnego i w tym celu przygotował w 1264 roku specjalną bullę, która jednak z powodu nagłej śmierci papieża nie od razu została ogłoszona. Do tej sprawy wrócił po latach papież Jan XXII. W początkach XIV wieku święto zyskuje znaczną popularność w Anglii, Hiszpanii i w krajach skandynawskich. Z terenu Polski pierwsza informacja o uroczystym obchodzie Bożego Ciała pochodzi z diecezji krakowskiej (1320), którą zarządzał wówczas biskup Nanker. dalej ➨

Proponujemy także:

Papież Franciszek, To niewiele, które staje się bogactwemRyszard Groń, Corpus Christi - Boże CiałoMariusz Pohl, Prawdziwy kult Jezusa w Najświętszym SakramencieRadosław Kimsza, Prawdziwy pokarm i prawdziwy napójTadeusz Miłek, Pan idzie z niebaJan Paweł II, Kościół żyje EucharystiąBogusław Nadolski TChr, Ekumeniczna procesjaJan Paweł II, Chleb wędrującego luduRoman Landowski, Boży darKongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Inaestimabile donumBenedykt XVI, Św. Julianna z Cornillonwięcej ➨

Święta nakazane
Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Peter Paul Rubens
Katedra NMP w Antwerpii
Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Matki Boskiej Zielnej
15 sierpnia

Choć prawda o wniebowzięciu MB znana była w Kościele niemal od samego początku, dopiero jednak została uroczyście ogłoszona pod wpływem wątpliwości niektórych chrześcijan w czasie, kiedy każdy mógł ją sobie lepiej przyswoić, z racji bogatszej wiedzy teologicznej. Stało się to stosunkowo późno, bo w 1950 r., pod wpływem innego dogmatu ogłoszonego wiek wcześniej, o Niepokalanym Poczęciu MB, który mówił o uwolnieniu Jej od grzechu pierworodnego. W jej świetle, prawda o wniebowzięciu NMP przypomina, ze: „Niepokalana Matka Boga, Maryja zawsze Dziewica, po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej” (Breviarium fidei VI, 105).
Biblia nic nie wspomina o fakcie śmierci Maryi, ale na pewno jak każda śmiertelniczka musiała umrzeć w przeznaczonym dla Niej czasie i miejscu. Istnieje tradycja, która mówi o Jej ostatnich dniach życia w Jerozolimie, gdzie umarła śmiercią naturalną i została pogrzebana u stop Góry Oliwnej w Dolinie Jozafata, aby zaraz później być wziętą do nieba (św. Cyryl Jerozolimski). dalej ➨

Proponujemy także:

Papież Franciszek, "Magnificat" kantykiem nadziei pokornychSławomir Zatwardnicki, Dlaczego (nie) Wniebowzięta?Dariusz Piórkowski SJ, Ziemia w Niebie, a Niebo na ziemi Benedykt XVI, W Maryi widzimy nasze ostateczne przeznaczenieJan Paweł II, Znak niezachwianej nadziei i pociechyPaweł Siedlanowski, Pusty grób MaryiRadosław Kimsza, WniebowziętaStanisław Hołodok, Matka Boża ZielnaPius XII, Munificentissimus DeusPius XII, Fulgens coronaPius XII, Encyklika Ad Caeli Reginamwięcej ➨

Święta nakazane
Chrystus Zbawca
Wszystkich Świętych
1 listopada

Uroczystość Wszystkich Świętych otwiera przed nami niebo. Widzimy w nim wielki tłum z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, odziany w białe szaty, podchodzący do tronu Baranka (por. Ap 7, 9.19). To są Święci. Znamy ich z Żywotów Świętych, ikon. Są pośród nich nasi patroni, święci i błogosławieni. W tym niezliczonym tłumie wiarą szukamy naszych bliskich. Odnajdujemy tam dobrych rodziców, dziadków, przyjaciół, sąsiadów. Są tam, bo wierzyli w Boga i życiem potwierdzali to, w co wierzyli. Tego dnia odnawiamy naszą wiarę w „świętych obcowanie”. dalej ➨

Proponujemy także:

Papież Franciszek, Świętość nie jest przywilejem nielicznychJerzy Szymik, Marek Łuczak, Jesteśmy naczyniami połączonymiZbigniew Kaliszuk, Święto wszystkich świętychŁukasz Jaksik, Zwycięstwo nad rozpacząKs. Radosław Kimsza, Życie, które zmienia się, ale nigdy się nie kończyBenedykt XVI, Żyli Ewangelią Chrystusa na co dzieńBogusław Nadolski, Listopadowa refleksjaJerzy Szymik, Eschatologia, czyli teologia nadzieiJan Paweł II, Nasza przyszłośćwięcej ➨

Święta nakazane
Boże Narodzenie
Gerard David
Muzeum Sztuk Pięknych w Budapeszcie
Boże Narodzenie
25 grudnia

Jest rzeczą historycznie pewną, że Jezus z Nazaretu urodził się w Betlejem judzkim przed śmiercią króla Heroda Wielkiego (73-4 p.n.e), a więc według ówczesnej rachuby czasu w 748 roku od założenia Rzymu, czyli w 6 roku p.n.e. Mnich scytyjski Dionizy Mniejszy w 525 roku ustalił tę datę jako 754 rok od założenia Rzymu (ab urbe condita), a to oznacza, że pomylił się o kilka lat. Nie możemy już tego zmienić, ponieważ trzeba byłoby skorygować wszystkie daty wydarzeń historycznych od narodzenia Jezusa. Współczesne badania historyków biorą pod uwagę następujące fakty: Herod umarł w 4 roku przed Chrystusem, zatem Jezus urodził się na pewno przed tą datą. Spis ludności przeprowadził Sentius Saturninus, legat Syrii 9-6 lat przed Chrystusem. Ewangelista Mateusz pisze o Mędrcach ze Wschodu, którzy w drodze do Betlejem ujrzeli nową gwiazdę. To zjawisko astronomiczne na pewno miało miejsce. Astrofizycy stwierdzili, że była to koniunkcja dwóch planet, Saturna i Jowisza w konstelacji Ryb, wywołująca efekt świetlanej gwiazdy. Z obliczeń astronomicznych wynika, że było to dokładnie 7 lat p.n.e. Z kolei św. Łukasz napisał w swojej Ewangelii, że narodziny Jezusa nastąpiły za panowania cesarza Oktawiana Augusta (63-14). Najpewniejsza data narodzenia Jezusa mieści się więc między rokiem 6 a 7 p.n.e. Nie jest możliwe natomiast, nawet w przybliżeniu, ustalenie miesiąca i dnia narodzin na podstawie tekstów biblijnych. W III stuleciu powstała tradycja, aby narodzenie łączyć z dniem 25 grudnia. Data ta łączyła się z naturalnym cyklem roku astronomicznego, gdyż wyznaczała ją pełnia księżyca i wiosenne zrównanie dnia z nocą. dalej ➨

Proponujemy także:

Michał Wojciechowski, Bóg stał się dzieckiemMarek Łuczak, Jerzy Szymik, Etos płynie z LogosuGrzegorz Strzelczyk, Bóg i pieluchy, czyli kim naprawdę jesteśmy?Elżbieta Kotkowska, A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nasStanisław Tkocz, Stał się człowiekiemWojciech Jędrzejewski OP, Więcej niż spełnienieHans Urs von Balthasar, Który sie począł z Ducha Świętego; narodził się z Maryi PannyŚw. Ireneusz z Lyonu, Dlaczego Słowo stało się człowiekiem?Papież Franciszek, NarodzenieBenedykt XVI, Prawdziwa radość i światło Bożego NarodzeniaJan Paweł II, Światło, które rozprasza nasze ciemnościwięcej ➨

Lista świąt nakazanych do 2003 r.

  • Świętej Bożej Rodzicielki Maryi - Nowy Rok (1 I)
  • Objawienia Pańskiego (6 I)
  • Św. Józefa (19 III) - w niektórych diecezjach
  • Wniebowstąpienia Pańskiego (czwartek po VI Niedzieli Wielkanocnej)
  • Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa - Boże Ciało (czwartek po Uroczystości Trójcy Przenajświętszej)
  • Świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 VI)
  • Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny - Matki Boskiej Zielnej (15 VIII)
  • Wszystkich Świętych (1 XI)
  • Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8 XII)
  • Bożego Narodzenia (25 XII)

Aktualna lista świąt nakazanych (po 2003 r.)

Nowa lista świąt nakazanych obowiązuje od Adwentu 2003, wcześniej obowiązywał układ po lewej stronie

  • Świętej Bożej Rodzicielki Maryi - Nowy Rok (1 I)
  • Objawienie Pańskie (6 I)
  • Wniebowstąpienie Pańskie - w VII Niedzielę Wielkanocy (nie czwartek!)
  • Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa - Boże Ciało (czwartek po Uroczystości Trójcy Przenajświętszej)
  • Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny - Matki Boskiej Zielnej (15 VIII)
  • Wszystkich Świętych (1 XI)
  • Boże Narodzenie (25 XII)

Z Kodeksu Prawa Kanonicznego:

  1. W niedzielę oraz inne dni świąteczne nakazane, wierni są zobowiązani uczestniczyć we Mszy św. oraz powstrzymywać się od wykonywania tych prac i zajęć, które:
    1. utrudniają oddawanie Bogu czci,
    2. przeżywanie radości właściwej dniowi świątecznemu,
    3. utrudniają korzystanie z należytego odpoczynku duchowego i fizycznego (kan. 1247 KPK).
Nakazowi uczestniczenia we Mszy św. czyni zadość ten, kto bierze w niej udział, gdziekolwiek jest odprawiana w obrządku katolickim (nie tylko rzymskim), bądź w sam dzień świąteczny, bądź też wieczorem dnia poprzedzającego (kan. 1248 KPK).
  • Jeśli z braku kapłana lub z innej poważnej przyczyny nie można uczestniczyć w Eucharystii, zaleca się bardzo, ażeby wierni brali udział w liturgii Słowa, gdy jest ona odprawiana w kościele parafialnym lub innym świętym miejscu według przepisów wydanych przez biskupa diecezjalnego, albo poświęcali odpowiedni czas na modlitwę indywidualną w rodzinie lub grupach rodzin (tamże, §2).
  • « 1 »
    oceń artykuł Pobieranie..

    reklama

    reklama

    reklama