Czy dasz się zaprosić?

Sensem życia każdego człowieka jest szaleństwo na parkiecie wieczności u Bożego boku.

Siostro i Bracie!

Pewnie nie raz zostałeś zaproszony na jakieś przyjęcie. Urodziny, wesele, jubileusz małżeński, sylwester, może jakaś osiemnastka lub bal przebierańców. Myślę nawet, że i Tobie zdarzyło się jakieś przyjęcie organizować. Każdy z nas, któremu przyszło organizować jakiekolwiek przyjęcie, z pewnością przygotowywał suto zastawioną ucztę. Być może nawet według tego samego klucza, jakim ucztę mesjańską opisuje prorok Izajasz, a pisze o uczcie z tłustego mięsa, z wybornych win. I nie jest to byle jaka uczta, bo jak podkreśla Izajasz, składa się ona z najpożywniejszego mięsa, z najwyborniejszych win!

Siostro i Bracie! Chrystus Pan kierując do nas dzisiaj swoje Słowo, stawia przed nami obraz uczty, jakiejś imprezy. Nawet psalmista z radością wyśpiewuje Po wieczne czasy zamieszkam u Pana, jakby liczył na imprezę, nie tylko do białego rana, ale imprezę, która (nie ma końca/nigdy się nie kończy).

Siostro i Bracie! Dlaczego właśnie takim obrazem posługuje się Chrystus Pan? Obrazem uczty, imprezy? Ponieważ Niebo, wieczność, Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. I wszyscy na to wesele jesteśmy zaproszeni, ponieważ Bóg powołuje do życia w Niebie wszystkich ludzi. Przeznaczeniem wszystkich nas, czyli sensem życia każdego człowieka jest szaleństwo na parkiecie wieczności u Bożego boku.

Pytanie tylko, czy na tę imprezę dasz się zaprosić? Czy może opowiadasz się po stronie tych bohaterów dzisiejszej Ewangelii, którzy zlekceważyli zaproszenie i odeszli… A Pan Bóg mimo wszystko posyła swoje sługi, mówiąc: Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie. Choć jednak nie wszyscy zostaną wybrani do tego, by móc w tej uczcie życia uczestniczyć... Bowiem wybrani będą tylko ci, którzy będą odpowiednio do tego przygotowani. Aby w pełni odpowiedzieć na to Boskie zaproszenie i móc wziąć udział w tej przepięknej uczcie życia niezbędny jest, jak słyszeliśmy, odpowiedni strój.

Aby w pełni odpowiedzieć na to Boskie zaproszenie i móc wziąć udział w tej przepięknej uczcie życia, człowiek musi być przyobleczony w Miłość, bez której nie można być wybranym do życia w Niebie.

Dlatego na oścież otwórzmy dzisiaj swoje serca i przyjmując to Boskie zaproszenie, starajmy się uczynić wszystko, co mówi nam Jezus, by przyoblekając wiarę w czyn, w każdym z nas Boże Słowo stało się ciałem. Miłością. Amen.

Napisane na 15 października 2017 r. Niedziela, Rok A, I. Dwudziesty ósmy tydzień okresu zwykłego.
Do czytań: Iz 25, 6-10a | Ps 23 (22), 1b-3a. 3b-4. 5. 6 | Flp 4, 12-14. 19-20 | Mt 22, 1-14

opr. ac/ac

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama