Służyć Bogu i ludziom

Homilia na 5 niedzielę Wielkiego Postu roku B

Służyć Bogu i ludziom

ks. Tomasz K.

SŁUŻYĆ BOGU I LUDZIOM


Dzisiejszy świat zdominowany jest przez sukces. Jest on niczym sprężyna napędzająca życie i naszą codzienność. Nieraz za wszelką cenę dążymy, by osiągnąć sukces. Szkoda tylko, że często dokonuje się to kosztem drugiego człowieka.

W swojej szkole życia Mistrz z Nazaretu akcentuje nie sukces, lecz ofiarę. Ofiara jest niczym ewangeliczne ziarno, które obumierając, przynosi plon i pożytek. Chrystus ukrzyżowany uczy nas, czym jest ofiara dla drugiego człowieka. Tę lekcję zapoczątkowuje w Wieczerniku. Zaprasza nas do tego, by swoje życie ofiarować innym.

Dlaczego Bóg oczekuje od nas ofiary? I to ofiary nie z tego, co posiadamy, czym dysponujemy, ale ofiary z naszego serca. Istotę ofiary określa dar dla drugiego. Człowiek, zamiast koncentrować się na sobie i żyć dla siebie — do czego nieustannie wzywa nas świat nastawiony na konsumpcję — decyduje się na to, aby żyć, cierpieć i umierać za kogoś. I wte-dy ten, kogo kocha, jest dla niego ważniejszy niż on sam.

,,Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15, 13). Służba Bogu i ludziom jest ofiarą miłą Panu, ponieważ wte-dy nasze serce staje się podobne do Jego Serca.

Pan Jezus, cierpiąc i umierając za nas, uczy nas ofiary. Owej ewangelicznej tajemnicy obumierającego ziarna. Abyśmy pamiętali, czym jest ofiara, swoją ofiarę życia utrwalił pod znakami Chleba i Wina. ,,Bierzcie i jedzcie...”. W Wieczerniku rozdał siebie i nieustannie sie-bie rozdaje. ,,Bierzcie...”. Rozdał siebie do końca. Rozdał swój czas do ostatniej sekundy, rozdał swoje siły do ostatniego uderzenia serca, rozdał swoje życie do ostatniej kropli krwi. ,,Bierzcie...”. A kiedy rozdał, powiedział: ,,To czyńcie na moją pa-miątkę!” ( Łk 22, 19).

Zadanie ucznia Chrystusa to służyć i ofiarować się drugiemu w darze serca. Eucharystia zapala nas do tego, aby z gotowością i oddaniem służyć Bogu i bliźnim.

Służyć Bogu i ludziom

Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi,
że Grecy chcą Go ujrzeć (por. J 12, 20-22)


opr. aw/aw




Dzień Pański to doskonała pomoc w pracy duszpasterskiej: w sobotnim przygotowaniu do niedzielnej liturgii, w przeżywaniu niedzielnej Eucharystii, na spotkaniach grup modlitewnych podczas lectio divina, w nabożeństwach biblijnych i w duszpasterstwach specjalnych, a także dla każdego, kto pragnie pogłębić znajomość słowa Bożego.

Może stać się miłym prezentem dla tych, którzy nie mogą uczestniczyć we Mszy św. Dzień Pański ukazuje się w każdą niedzielę, niektóre święta i uroczystości. Ułatwia pełniejsze przeżycie Eucharystii, lepsze zrozumienie słowa Bożego.

W każdym numerze Biuletynu znajduje się krótkie rozważanie, które wydobywa najistotniejsze treści z czytań mszalnych, komentarze, teksty obrzędów wstępnych i liturgii eucharystycznej, katechezę związaną z tematyką danego tygodnia lub miesiąca, która odnosi się do życia religijnego i społecznego oraz teksty pieśni odpowiadające liturgii dnia.


DZIEŃ PAŃSKI • Biuletyn liturgiczny nr 14 • ROK B (fioletowy) 29 marca 2009 • ISSN 1506-7262 • Redaktor naczelny: ks. Witold Wiśniowski SSP. Korekta: Anna Srokosz-Sojka. Skład: Paweł Pluta. Ilustracje: s. 1 — Nino Musio. Nihil obstat: ks. Roman Mleczko SSP, przełożony regionalny Towarzystwa Świętego Pawła, Częstochowa 20.09.2008 r. Wydawca: Edycja Świętego Pawła, 42-221 Częstochowa, ul. Św. Pawła 13/15 • tel. 034.362.06.89 • fax 034.362.09.89 • www.edycja.pl • e-mail: dzien_panski@paulus.pl
« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama