Sąd światła

Homilia / rozważanie na 4 niedzielę Wielkiego Postu roku B

Powiedzieć, czy nie powiedzieć? Z kim można, a z kim nie można się pokazać? Przytaknąć, zaprotestować, przemilczeć, udawać, że się niczego nie słyszało? - dla wielu są to dylematy, którym trzeba sprostać każdego dnia. Chrystus mówi po prostu: "Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła" - nie boi się mówić, nie musi się ukrywać, nie potrzebuje obsesyjnie kontrolować każdego wypowiadanego słowa.

Na ulicach spoglądają na nas kamery, sklepy są monitorowane, przy różnych okazjach pytają nas o NIP lub PESEL, a na co dzień używamy kart kredytowych, dzięki którym z łatwością można się dowiedzieć, gdzie byliśmy oraz co i za ile kupiliśmy. Z jednej strony dba się o prywatność, nie podaje nazwisk podejrzanych, a dziennikarze zasłaniają oczy lub zmieniają głos swoich rozmówców; z drugiej - każdego dnia, całkiem niepostrzeżenie i poniekąd za naszą zgodą ktoś zapisuje wszystkie nasze kroki.

Dzisiejsza Ewangelia pokazuje nam dwie sytuacje. Z jednej strony człowiek pragnie pozostać w ukryciu, lęka się światła, aby nie wyszła na jaw cała jego nieprawość. Z drugiej strony słyszymy, że "kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła". W jednym i drugim przypadku każdy sam zbliża się lub oddala od światła, niejako sam poddaje się kontroli lub przed nią ucieka. Wtedy gdy spełnia wymagania prawdy, czyli stara się żyć według Przykazań i słów Ewangelii, bez lęku przybliża się do Bożego światła, które pomaga mu właściwie ocenić własne życie. Gdy natomiast dostrzega w sobie zło, ale nie chce się zmienić, ucieka przed tym światłem, stara się zapomnieć o Bożym Prawie.

Już sama lektura niedzielnej Ewangelii mówi coś bardzo ważnego o nas samych. Dla jednych jest źródłem lęku, odwołuje się bowiem do światła, które ujawni wszystkie złe czyny; dla innych jest pełnym nadziei zaproszeniem, by zbliżyć się do światła i z radością stanąć przed Bogiem, kochającym Ojcem. Nie chodzi tu przecież o monitoring za pomocą bezdusznych kamer, które mają nas przyłapać na gorącym uczynku, ale o jasność, która zabłyśnie dla nas wszystkich w poranek Zmartwychwstania.

Przybliżmy się do światła, wejdźmy szczerze na drogę nawrócenia, "tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne".


opr. mg/mg



« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama