Siedemnasta niedziela zwykła

Niedziela, 26 lipca

Gdyby ktoś patrzył z daleka na scenę rozmnożenia chleba, opisaną w dzisiejszej Ewangelii, zobaczyłby jedynie grupę ludzi spożywających posiłek. Gdyby podszedł bliżej, ujrzałby Nauczyciela i tłum poruszony niespodziewanym darem. Patrząc z wiarą, może dostrzegłby w tej grupce podobieństwo do Izraelitów prowadzonych przez Boga i karmionych manną na pustkowiu. Nasze oczy, opromienione Paschą Pana, widzą w tej scenie zapowiedź Kościoła, który gromadzi się, by słuchać słowa Bożego, łamać prawdziwy Chleb z nieba i karmić się Ciałem i Krwią zmartwychwstałego Pana.

PIEŚŃ NA WEJŚCIE: Boże, zmiłuj się nad nami, E/475, L/258, M/20, S/491

ALBO ANTYFONA: Bóg jest w swoim świętym mieszkaniu, * Bóg dom gotuje dla opuszczonych, * On sam swojemu ludowi daje potęgę i siłę.

CHWAŁA

MÓDLMY SIĘ: Boże, Obrońco ufających Tobie, bez Ciebie nic nie jest mocne ani święte, † spraw w swoim wielkim miłosierdziu, abyśmy pod Twymi rządami i Twoim przewodnictwem dobrze używali rzeczy przemijających i nieustannie ubiegali się o dobra wieczne. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

CZYTANIE z Drugiej Księgi Królewskiej (4,42-44). Pewien człowiek przyszedł z Baal-Szalisza, przynosząc mężowi Bożemu, Elizeuszowi, chleb z pierwocin, dwadzieścia chlebów jęczmiennych i świeżego zboża w worku. On zaś rozkazał: „Podaj ludziom i niech jedzą”. Lecz sługa jego odrzekł: „Jakże to rozdzielę między stu ludzi?”. A on odpowiedział: „Podaj ludziom i niech jedzą, bo tak mówi Pan: «Nasycą się i pozostawią resztki»”. Położył więc to przed nimi, a ci jedli i pozostawili resztki, według słowa Pańskiego. 
Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 145,10-11.15-18)

REFREN: Otwierasz rękę, karmisz nas do syta.

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *

i niech Cię błogosławią Twoi święci. 

Niech mówią o chwale Twojego królestwa *

i niech głoszą Twoją potęgę.

Oczy wszystkich zwracają się ku Tobie, *

a Ty karmisz ich we właściwym czasie. 

Ty otwierasz swą rękę *

i karmisz do syta wszystko, co żyje.

Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach *

i łaskawy we wszystkich swoich dziełach. 

Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają, *

wszystkich wzywających Go szczerze.

CZYTANIE z Listu św. Pawła Apostoła do Efezjan (4,1-6). Bracia: Zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani w jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich. 
Oto słowo Boże.

AKLAMACJA: Alleluja. 

Wielki prorok powstał między nami 

i Bóg nawiedził lud swój.

SŁOWA EWANGELII według św. Jana (6,1-15). Jezus udał się za Jezioro Galilejskie, czyli Tyberiadzkie. Szedł za Nim wielki tłum, bo widziano znaki, jakie czynił na tych, którzy chorowali. Jezus wszedł na wzgórze i usiadł tam ze swoimi uczniami. A zbliżało się święto żydowskie, Pascha. Kiedy więc Jezus podniósł oczy i ujrzał, że liczne tłumy schodzą się do Niego, rzekł do Filipa: „Skąd kupimy chleba, aby oni się posilili?”. A mówił to wystawiając go na próbę. Wiedział bowiem, co miał czynić. Odpowiedział Mu Filip: „Za dwieście denarów nie wystarczy chleba, aby każdy z nich mógł choć trochę otrzymać”. Jeden z uczniów Jego, Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Niego: „Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby, lecz cóż to jest dla tak wielu?”. Jezus zatem rzekł: „Każcie ludziom usiąść”. A w miejscu tym było wiele trawy. Usiedli więc mężczyźni, a liczba ich dochodziła do pięciu tysięcy. Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił i z rybami rozdając tyle, ile kto chciał. A gdy się nasycili, rzekł do uczniów: „Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nic nie zginęło”. Zebrali więc i ułomkami z pięciu chlebów jęczmiennych, które zostały po spożywających, napełnili dwanaście koszów. A kiedy ci ludzie spostrzegli, jaki cud uczynił Jezus, mówili: „Ten prawdziwie jest prorokiem, który miał przyjść na świat”. Gdy więc Jezus poznał, że mieli przyjść i porwać Go, aby Go obwołać królem, sam usunął się znów na górę. 
Oto słowo Pańskie.

ROZWAŻANIE: Psalm mówi o Bogu: „Chlebem karmi głodnych, wypuszcza na wolność uwięzionych” (Ps 146,7, cyt. za: Liturgia Godzin). Dzisiejsze czytania ukazują, jak to się dokonuje — przez cud rozmnożenia chleba. W dziejach ludzkości nie brak było takich, którzy podejmowali wysiłki w celu dokonania cudownych pomnożeń. Zazwyczaj chodziło o złoto lub pieniądze, a celem była własna kieszeń. Drogi Boga nie są jednak drogami ludzkimi — Bóg jest Tym, który obdarowuje.
Bóg daje inaczej, niż daje człowiek. Tym, co uderza w dzisiejszych czytaniach, jest obfitość chleba. Nie ma żadnej przesady w refrenie psalmu responsoryjnego: „Otwierasz rękę, karmisz nas do syta”. Ludzie często ofiarowują rzeczy nieprzydatne. Czasami jest to coś, co im samym się nie przyda, jakiś ładny gadżet, z którym nie wiadomo, co zrobić. Bóg daje to, co konieczne do życia. Ludzie często dają dary, aby w oczach innych zobaczyć wdzięczność i uznanie dla siebie. Chrystus po nakarmieniu tłumu usuwa się na górę, aby nie obwołano Go królem.
Dary Boga są przede wszystkim zaproszeniem do relacji, do wyruszenia z Nim w drogę. Chleb, który rozmnaża Bóg, jest zawsze chlebem Paschy, chlebem przejścia. Parafrazując słowa Psalmu 146, moglibyśmy powiedzieć: chlebem karmi głodnych, aby wypuścić na wolność uwięzionych. Jezus karmiąc tłumy w bezpośredniej bliskości święta Paschy, pragnie przypomnieć Izraelitom czas, kiedy wędrowali ku wolności przez pustynię, karmieni i chronieni przez Boga. Chce otworzyć i przygotować ich serca na prawdziwe wyzwolenie, które dokona się przez Jego śmierć i zmartwychwstanie. 
Chleb będący darem z nieba jest pokarmem na drogę — także Chleb eucharystyczny, którym karmimy się w czasie Mszy świętej. Aby go dobrze przyjąć, trzeba najpierw dobrze rozpoznać i nazwać swój głód, a następnie przyjść do Chrystusa, wiedząc, że tylko On może nas nasycić.

WIERZĘ

MODLITWA WIERNYCH:
Módlmy się za Papieża, biskupów i prezbiterów, aby odkrywali przed wiernymi piękno życia z Bogiem.
Za rządzących, aby z Bożą pomocą podejmowali mądre decyzje i ofiarnie pracowali dla wspólnego dobra.
Za małżonków, aby wspierali się w trudnościach, w chorobach i wytrwali w wierności do końca życia.
Za osoby starsze, aby nie cierpiały z powodu samotności, lecz czuły się potrzebne i kochane.
Za nas, abyśmy potrafili z szacunkiem i delikatnością udzielać wsparcia naszym rodzicom i opiekunom.

PIEŚŃ NA PRZYGOTOWANIE DARÓW: O niewysłowione, L/304, S/274

MODLITWA NAD DARAMI: Wszechmogący Boże, przyjmij dary, które Ci składamy z Twoich dobrodziejstw, † aby mocą Twojej łaski ta Ofiara uświęciła nasze życie doczesne * i doprowadziła nas do wiekuistych radości. Przez Chrystusa, Pana naszego.

PREFACJA NA NIEDZIELE ZWYKŁE 28 — 35

PIEŚŃ NA KOMUNIĘ I NA DZIĘKCZYNIENIE: Panie dobry jak chleb, E/455, M/192, S/239; Dziękujemy Ci, Ojcze nasz, E/122, L/97, S/502

ANTYFONA: Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. * Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.

MÓDLMY SIĘ: Panie, nasz Boże, przyjęliśmy Najświętszy Sakrament, wieczną pamiątkę męki Twojego Syna, † spraw, aby ten dar Jego niewysłowionej miłości * przyczynił się do naszego zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

PIEŚŃ NA ZAKOŃCZENIE: Pobłogosław, Jezu drogi, S/276, albo: Niechaj Cię, Panie, N1/406

Autorzy:
Ks. Michał Kozak MIC — wprowadzenie do liturgii i rozważanie
Sabina Dzieniszewska — modlitwa wiernych
Adam Kowalski - wybór śpiewów
Objaśnienie skrótów:
E - Exsultate Deo, Wydawnictwo Światło-Życie, Kraków 2010;
L - Śpiewnik Liturgiczny, TN KUL, Lublin 1998;
M - ks. Z. Piasecki, Panu memu śpiewać chcę, PROMIC - Wydawnictwo Księży Marianów MIC, Warszawa 2007;
N1 - Niepojęta Trójco, t. 1, Dominikański Ośrodek Liturgiczny, Kraków 1998;
N2 - Niepojęta Trójco, t. 2, Dominikański Ośrodek Liturgiczny, Kraków 2010;
S - ks. J. Siedlecki, Śpiewnik Kościelny, Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy "Nasza Przeszłość", Kraków 2012

opr. ab/ab