450 lat Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego

Wspólnota Życia Chrześcijańskiego to istniejąca od 450 lat wspólnota świeckich, opierająca się na duchowości jezuickiej

(JS) - Wspólnota Życia Chrześcijańskiego istnieje od 450 lat – w tym roku świętujemy rocznicę jej powstania. Wspólnota jest obecna w wielu krajach, także w Kanadzie. Jaka jest historia wspólnoty kanadyjskiej?

(RS) - W tym roku Wspólnota Życia Chrześcijańskiego świętuje 450 rocznicę fundacji, która powstała za sprawą jezuity Jean'a Leunis’a. Założył on pierwszą „kongregację” nazywaną „maryjną”, dlatego że jej członkowie gromadzili się w małej kaplicy Zwiastowania w Rzymie. Historia WŻCh w Kanadzie frankofońskiej sięga czasów kongregacji maryjnej powstałej po przybyciu jezuitów do Kanady w 1625. Najstarszą wspólnotą kanadyjską, która istnieje nadal do dnia dzisiejszego jest wspólnota Notre-Dame-de-Quebec, założona w mieście Quebec w 1657. Jednak dopiero na początku lat 70. można spotkać pierwsze wspólnoty życia chrześcijańskiego, powstałe z przejścia z kongregacji maryjnych we WŻCh. Zmiana nazwy była również zmianą struktury, wzmocnieniem roli wspólnoty świeckich jako komórki żyjącej w sercu Kościoła, jak życzył sobie tego św. Ignacy de Loyola, założyciel jezuitów, który sam był członkiem konfraterni Ducha Świętego, jednym z ojców duchowych WŻCh. Konfraternie, inspirowane modelem pierwszych wspólnot chrześcijańskich opisanych w Dziejach Apostolskich (Dz 2, 44-46), są inspiracją dla nowych wspólnot i ruchów w Kościele, takich jak WŻCh. Dalekie od modelu „kongregacji”, ustanowionych i kierowanych przez Kościół, ruchy te rosną „oddolnie”, dzięki inicjatywom osób świeckich zaangażowanych w Kościele. Dziś jest około dziesięciu wspólnot w Kanadzie frankofońskiej, zrzeszających blisko 80 członków. Na świecie WŻCh jest obecna w sześćdziesięciu krajach i liczy wiele tysięcy członków.

- 450-lecie wspólnoty obchodzone jest pod hasłem „Rok łaski” (25.03.2013-25.03.2014). Jakie macie Państwo propozycje, aby dobrze wykorzystać owoce tego roku?

- Jest wiele propozycji w ciągu tego roku jubileuszowego, wśród nich najważniejsze jest zgromadzenie narodowe w Libanie w przyszłym roku. WŻCh w Kanadzie frankofońskiej będzie w nim uczestniczyła, wysyłając reprezentantów;  wspólnoty lokalne są zaproszone do pogłębiania swojej przynależności do wspólnoty światowej jako ciało apostolskie świeckich według słów: „od naszych korzeni ku granicom”.

- Wspólnotę cechuje duchowość wspólnotowa. Jaki program formacyjny proponują Państwo swoim członkom?

- Charyzmat Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego bazuje na duchowości św. Ignacego Loyoli. Celem  starań WŻCh jest „poszukiwanie i odnajdywanie Boga we wszystkim”. Jest to w gruncie rzeczy ruch fundamentalnie ignacjański, który proponuje drogę wzrostu duchowego poprzez modlitwę, korygowanie i rozpoznawanie swojego życia, wspieranego przez życie wspólnotowe oparte na dzieleniu się i braterskiej komunii. WŻCh jest wyposażona w narzędzia pozwalające na ciągłą formację swych członków, aby wzbogacić ich zaangażowanie i realizować apostolat w służbie innym w ich życiu codziennym. Etap przyjmowania nowych członków pozwala na przyswojenie charyzmatu i wymiaru WŻCh, proponując im pedagogikę ignacjańską, która bazuje na Ćwiczeniach i specyficznym sposobie przebywania we wspólnocie, kierującej się ku misyjności.

- Członkowie wspólnoty poszukują kontemplacji w działaniu. Mógłby Pan opowiedzieć więcej na temat duchowości i jej realizowaniu się w życiu codziennym?

- Zasady ogólne WŻCh uruchamiają w nas wyzwanie do kroczenia za Chrystusem, kontemplując Jego działa i czyniąc Go obecnym w naszej rzeczywistości społecznej, ekonomicznej i kulturalnej. Korygowanie naszej ludzkiej historii na sposób kontemplacyjny pozwala nam przeobrazić nasze doświadczenie Miłości Bożej w działanie w taki sposób, aby uczestniczyć razem z Nim w Jego doświadczeniu Wcielenia, które wynika ze służby i z życia miłością. Droga WŻCh pozwala jej członkom przeżywać swoje posłannictwo w łączności z następującymi środkami ignacjańskimi w życiu codziennym:

  • modlitwa, skoncentrowana na Chrystusie,
  • korygowanie życia, co pozwala rozpoznać znaki Boga w życiu codziennym,
  • rozeznawanie, które czyni uważnymi na porywy Ducha Świętego i zdolnymi zrozumieć Jego wezwania, aby na nie odpowiedzieć,
  • wreszcie rekolekcje wg Ćwiczeń: czas pozwalający członkom wspólnoty zreorganizować swoje życie i następnie zorientować je na Chrystusie.

opr. mg/mg



« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama