Kard. Raffaele Farina SDB

Kard. Raffaele Farina SDB, archiwista i bibliotekarz Świętego Kościoła Rzymskiego, urodził się 24 września 1933 r. w Buonalbergo, we włoskiej prowincji Benewentu.

Wstąpił do nowicjatu salezjanów w Portici (Neapol) 15 sierpnia 1947 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 1 lipca 1958 r. w Turynie. Licencjat z teologii uzyskał w Papieskim Ateneum Salezjańskim w Turynie w 1958 r. W latach 1962-1963 wykładał historię Kościoła i patrologię na Salezjańskim Wydziale Teologicznym w Castellammare di Stabia (Neapol). W 1965 r. uzyskał doktorat z historii Kościoła na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, na podstawie pracy o Euzebiuszu z Cezarei.

W 1969 r. otrzymał dwuletnie stypendium Fundacji Humboldta na badania naukowe na temat: «Orygenes: Królewskość Chrystusa w Komentarzu do Mateusza» na uniwersytecie w Bonn. W 1965 r. rozpoczął pracę jako wykładowca historii starożytnej Kościoła oraz metodologii krytycznej na Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim w Rzymie, a w 1976 r. został profesorem zwyczajnym. Był dziekanem Wydziału Teologicznego tego uniwersytetu (1973-1975) oraz jego rektorem (1977-1983 i 1992-1997). Od 1981 r. był członkiem Papieskiego Komitetu Nauk Historycznych (a w latach 1981-1989 jego sekretarzem).

W 1986 r. został mianowany podsekretarzem Papieskiej Rady ds. Kultury; urząd ten pełnił do 1991 r. Od 1992 do 2006 r. był przewodniczącym komisji wydawniczej Watykańskiej Księgarni Wydawniczej.

24 maja 1997 r. został mianowany prefektem Apostolskiej Biblioteki Watykańskiej, a 15 listopada 2006 r. biskupem (tyt. Oderzo). 16 grudnia tegoż roku przyjął święcenia biskupie z rąk Sekretarza Stanu kard. Tarcisia Bertone.

25 czerwca 2007 r. został mianowany archiwistą i bibliotekarzem Świętego Kościoła Rzymskiego i podniesiony do godności arcybiskupa ad personam.

opr. mg/mg