Granica

Uwikłany w matnię życiowej otchłani
czekał tylko chwili by przejść w świat nieznany
gdzie światło miłości jak gwiazda polarna
poprowadzi drogą do niebiańskiej bramy


Dotykając klamki losem zardzewiałej
zostawi za sobą tylko te wspomnienia
co dla bliskich będą plastrem na ich bóle
z nadzieją że tutaj na zawsze zostaną


Granica dwóch światów niby tak odległa
a starczyła chwila by otwarła bramę
by życie utkane cierpieniem i bólem
zostało wepchnięte w całkiem nowe ramy

Niepojęte dla nas zwykłych śmiertelników
gdzie pokój i miłość duszy przeznaczeniem
gdzie każda łza skruchy i żalu za grzechy
w miłosierdziu Bożym daje odkupienie

Regina Sobik, 28.08.2020r.

opr. ac/ac